چنانچه خداى تعالى آمرزش مشركان را از خود نفى كرده (و گفته است: من مشركان را نميآمرزم) ولى اين خبرى كه خداى تعالى در اينمورد داده است نفى قدرت از وى نميكند و چنان نيست كه خداوند قدرت مغفرت و آمرزش مشركان را ندارد.

و برخى چون قتاده گفته‌اند: معناى آيه اين است كه آنهايى كه غضب و خشم خدا بر ايشان واجب و محقق گشته است.

و ديگرى گفته: آنان كه تهديدهاى خداوند درباره‌شان صورت گرفته و حتم و واجب گرديده.

(وَ لَوْ جاءَتْهُمْ كُلُّ آيَةٍ) و گرچه هر معجزه و آيتى كه بخواهند براى آنها بيايد.

(حَتَّى يَرَوُا الْعَذابَ الْأَلِيمَ) تا عذاب دردناك را ببينند و ناچار به ايمان گردند، و اين آيه خبر ميدهد كه در مورد اين دسته از كفار لطفى معلوم نبوده كه از روى اختيار ايمان بياورند

.