تفسير:

خداى سبحان در اينجا سرگذشت آن افرادى را كه از قوم موسى 7 ايمان آورده بيان ميكند و چنين فرمايد:

(فَما آمَنَ لِمُوسى‌) پس از آن معجزات آشكارى را كه ظاهر نمود كسى او را در ادعاى نبوت و پيامبريش تصديق نكرد ...

(إِلَّا ذُرِّيَّةٌ مِنْ قَوْمِهِ) جز فرزندانى از قوم فرعون- چنانچه برخى گفته‌اند: و فرزندانى از قوم موسى 7- چنانچه دسته ديگر گويند.

و آن دسته كه قول اول را اختيار كرده و گفته‌اند: «يعنى فرزندانى از قوم فرعون» در اينكه منظور كيانند اختلاف كرده‌اند گروهى چون ابن عباس گفته‌اند: منظور آنهايى بودند كه مادرهاشان از بنى اسرائيل و پدرانشان از «قبطيان» و قوم فرعون بوده‌اند، كه اينان از مادران و دائيهاى خود پيروى كرده و بموسى ايمان آوردند.

گروه ديگر گفته‌اند: اينان افراد كمى بودند از قوم فرعون كه بموسى 7 ايمان آوردند مانند همسر فرعون و مؤمن آل فرعون، و كنيزكى، و زن آرايشگر همسر فرعون ... و اين قول را هم عطية از ابن عباس نقل كرده.

و قول ديگر آن است كه: آنان برخى از فرزندان قبطيان بودند كه پدرانشان بموسى ايمان نياوردند.

و دسته دوم كه گفته‌اند: منظور فرزندان قوم موسى 7 است آنان نيز اختلاف كرده، و برخى چون جبائى گفته: آنان گروهى از بنى اسرائيل بودند كه فرعون آنها را براى ياد گرفتن سحر و جادو استخدام كرده بود و از ياران خود گردانده بود، و در جريان مبارزه با موسى 7 ايمان آوردند.

گروه ديگر گفته‌اند: منظور همان بنى اسرائيل هستند كه بموسى ايمان آوردند، و اينان ششصد هزار نفر بودند كه وقتى يعقوب پيغمبر بمصر آمد شماره آنها هفتاد و دو نفر بيشتر نبود و در اثر توالد و تناسل به ششصد هزار نفر رسيدند، و علت اينكه خداوند با اين عدد بسيارى كه داشتند آنها را بعنوان «ذريّه» و فرزند ذكر فرموده و اندك‌