[سوره يونس (10): آيات 83 تا 86]

(فَما آمَنَ لِمُوسى‌ إِلاَّ ذُرِّيَّةٌ مِنْ قَوْمِهِ عَلى‌ خَوْفٍ مِنْ فِرْعَوْنَ وَ مَلائِهِمْ أَنْ يَفْتِنَهُمْ وَ إِنَّ فِرْعَوْنَ لَعالٍ فِي الْأَرْضِ وَ إِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفِينَ (83) وَ قالَ مُوسى‌ يا قَوْمِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُوا إِنْ كُنْتُمْ مُسْلِمِينَ (84) فَقالُوا عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنا رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (85) وَ نَجِّنا بِرَحْمَتِكَ مِنَ الْقَوْمِ الْكافِرِينَ (86))

ترجمه:

و بموسى جز فرزندانى از قوم او ايمان نياوردند، آن هم از روى بيم و ترس از فرعون و بزرگان (مملكت) او كه مبادا آنان را بمحنت و بلا افكنند و براستى كه فرعون (در آن روز) در سرزمين (مصر و اطراف آن) سركش بود (83) و براستى كه كار (نافرمانى و ظلم) را از حد گذرانده بود (84) موسى (بقوم خود) گفت: اى مردم اگر ايمان بخدا آورده‌ايد و تسليم فرمان او هستيد بدو توكل كنيد، گفتند: ما بخدا توكل ميكنيم، پروردگارا! ما را دستخوش فتنه (و بلاى) مردم ستمكار قرار مده (85) و ما را برحمت خويش از گروه كافران رهايى بخش (86).

شرح لغات:

ذرية: گروه از نسل قبيله ... و سخن در اصل لغت و وزن آن در پيش گذشت.

فتنه: در اصل بمعناى بلية و گرفتارى است، و آن معامله‌اى است كه امور باطنى را آشكار سازد، چنانچه در مورد آتش دادن طلا براى بدست آوردن طلاى خالص اين لغت استعمال ميگردد و گفته ميشود «فتنت الذهب».