وقتى خروج كردند آنان را بكشيد، آن گاه آيه فوق نازل گرديد.

ابو سعيد خدرى گويد: من گواهى ميدهم كه اين سخن را از رسول خدا- 6- شنيدم و گواهى ميدهم كه چون على 7 آنها را كشت همان مرد را با همان وصفى كه پيغمبر- 6- توصيف كرده بود بنزدش آوردند. و اين روايت را ثعلبى نيز در تفسير خود روايت كرده است.

و كلبى گفته: اين آيه درباره «مؤلفة قلوبهم»[1] كه همان منافقين بودند نازل شد چون مردى از آنها بنام ابن جواز درباره رسول خدا- 6- گفت كه او بطور مساوات تقسيم نكرد، و خداوند اين آيه را نازل كرد.

و حسن گفته: هنگامى كه رسول خدا- 6- بتقسيم غنائم مشغول بود مردى بنزد او آمده گفت: آيا چنان نيست كه تو پندارى خدا مأمورت ساخته تا صدقات را در ميان فقراء و مستمندان تقسيم كنى؟ فرمود: چرا، عرضكرد: پس چرا ميان گوسفند چرا نان قسمت ميكنى؟

حضرت فرمود: همانا پيغمبر خدا موسى 7 گوسفند چران بود، و چون آن مرد دور شد رسول خدا- 6- بمردم فرمود: از اين مرد (پرهيز كنيد و) بر حذر باشيد.

و ابن زيد گفته: منافقان گفتند: محمد اين غنائم را جز بهر كس كه دوست دارد بديگرى نمى‌پردازد و بر طبق دلخواه خود رفتار ميكند، پس اين آيه نازل شد.

تفسير

(وَ مِنْهُمْ) و از اين مردم يعنى از اين منافقان‌(مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقاتِ) يعنى در امر صدقات بر تو عيبجويى كرده و خرده ميگيرند.

(فَإِنْ أُعْطُوا مِنْها رَضُوا) اگر از اين صدقات بدانها بدهى اقرار بعدالت تو ميكنند.

[1]- تازه مسلمانانى كه در فتح مكه مسلمان شده بودند و رسول خدا-6 براى اينكه دلشان را بدست آورد سهم بيشترى از غنائم حنين بدانها داد بشرحى كه پيش از اين در داستان جنگ حنين گذشت، و در آيه بعد نيز شرحش بيايد.