(لَمَثُوبَةٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ خَيْرٌ ...)- از جانب خداوند پاداش نيك داده خواهند شد.

(لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ ...)- اگر ميدانستند.

يعنى عمل ميكردند بآنچه ميدانستند و منظور اين نيست كه آنان جاهل و نادانند همانطورى كه انسان در مقام اندرز برفيقش ميگويد: آنچه كه تو را بآن راهنمايى ميكنم براى تو خير است اگر عواقب را درك كنى و انديشه نمايى.

و در آن دو وجه ديگر نيز وجود دارد:

1- اگر ميدانستند براى آنان بسبب دانش روشن ميشد كه پاداش خدا از سحر بهتر است.

2- منظور بيان نادانى و برانگيختن آنان است بدانش و اطلاع بر اينكه پاداشى كه خداوند در برابر طاعت و فرمانبردارى و انجام امورى كه موجب مسرّت و خشنودى او است قرار داده بمراتب از سحر براى آنان بهتر است.

و اين آيه دلالت دارد بر نادرستى گفتار «اصحاب معارف» زيرا كه از آنان نفى علم شده است‌

. [سوره البقرة (2): آيه 104]

(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا وَ قُولُوا انْظُرْنا وَ اسْمَعُوا وَ لِلْكافِرِينَ عَذابٌ أَلِيمٌ (104))

[ترجمه‌]

اى مؤمنين «راعنا» نگوئيد بلكه «انظرنا» بگوئيد و گوش فرا داريد و براى كافرين عذاب دردناكى است.

شرح لغات‌

راعنا ...- مراقبت كن ما را.

انظرنا ...- مراقبت كن ما را.

تفسير

پس از آنكه خداوند يهود را از سحر بر حذر داشت مؤمنان را از گفتن كلمه «راعنا» نيز نهى كرد و فرمود:

(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا ...)- اى مؤمنين لفظ «راعنا» استعمال نكنيد.