كه پادشاهان را از تخت فرو نشانده و كشورهاى آنان را بگيرند و بر شهرها غالب و پيروز گردند و گنجها را از معادن استخراج نمايند و كوچكترين ضررى بآنان توجه پيدا نكند با اينكه ما آنان را گرفتارتر از ديگران مى‌بينيم و خدعه و نيرنگ آنان را بيشتر از مردم مشاهده مى‌كنيم و از اينجا پى‌ميبريم كه آنان هيچگونه توانايى ندارند و آنچه روايت شده كه پيامبر اسلام 6 سحر ميشد و ميديد كه آنچه را انجام نداده واقع و آنچه واقع است انجام نداده دروغ و چنين روايتى صلاحيت اعتماد ندارد خداوند در مقام حكايت حال كفار ميفرمايد:(إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُوراً)[1] و چنانچه سحر در او مؤثر شده بود بايد كفّار در گفتار خويش راستگو باشند، پيامبر اسلام بالاتر از آن است كه صفت نقصى در او وجود داشته باشد كه موجب تنفر مردم شده و از پذيرفتن گفتارش امتناع ورزند زيرا كه آن وجود مقدس حجّت خداوند است بر مردم و برگزيده او است نسبت بديگران‌

. [سوره البقرة (2): آيه 103]

(وَ لَوْ أَنَّهُمْ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَمَثُوبَةٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ خَيْرٌ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ (103))

[ترجمه‌]

و چنانچه آنان ايمان ميآوردند و پرهيز ميكردند از جانب خداوند پاداش نيك داده ميشدند اگر ميدانستند.

شرح لغات‌

مثوبة ...- پاداش‌

تفسير

(وَ لَوْ أَنَّهُمْ آمَنُوا ...)- و چنانچه آنان ايمان ميآوردند.

يعنى آنهايى كه سحر ياد گرفته و بآن عمل مى‌كنند.

و برخى گفته‌اند منظور يهود است.

و مراد از ايمان تصديق پيامبر اسلام و كتاب خدا «قرآن» است.

(وَ اتَّقَوْا ...)- و پرهيز ميكردند.

از سحر و كفر و يا همانطورى كه بعضى گفته‌اند از همه نافرمانيها.

[1] سوره 17 آيه 47 شما پيروى نميكنيد مگر مردى را كه سحر شده.