خاك‌سپارى از گور برون آمد؛ در كشمير اقامت گزيد و در 120 سالگى در شهر سرى‌نگر وفات يافت.

غلام احمد خان، جهاد با شمشير را حتى بر ضد دشمنان اسلام حرام مى‌دانست و مسالمت و صلح را شعار خود مى‌شمرد. بدين‌سبب طرفدار دولت بريتانيا شد و به تدريج پيروانش در لاهور، ايالت پنجاب و ربوه فزونى يافتند. آن‌ها بيمارستان و مدرسه‌هاى بسيارى پديد آوردند و با كارهايى چنين، شمار طرفداران خويش را فزونى بخشيدند. پس از مرگ غلام احمد خان، پيروانش به تدريج به فرقه‌هاى گوناگون تقسيم شدند. [1]

از نشانه‌هاى حتمى ظهور و قيام حضرت مهدى عليه السّلام

«نفس زكيّه» يعنى فرد بى‌گناه، پاك، كسى كه قتلى انجام نداده است [2]و جرمى ندارد.

در آستانۀ قيام حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف در گيرودار مبارزات زمينه‌ساز انقلاب مهدى عليه السّلام، فردى پاكباخته و مخلص، در راه امام عليه السّلام مى‌كوشد و مظلومانه كشته مى‌شود. طبق بيان روايات، اين رخداد عظيم، بين ركن و مقام- در بهترين مكان‌هاى زمين-اتفاق مى‌افتد. فرد ياد شده، از اولاد امام حسن مجتبى عليه السّلام است [3]كه در روايات، گاهى از او به عنوان «نفس زكيّه» و «سيد حسنى» ياد كرده‌اند. [4]

قتل نفس زكيّه، از نشانه‌هاى حتمى و متصل به ظهور است. در منابع اهل سنّت كمتر نامى از آن برده شده؛ [5]ولى در منابع شيعه، روايات آن، فراوان است؛ ازاين‌رو، در اصل تحقق چنين حادثه‌اى-به عنوان علامت قيام-شكى نيست؛ هر چند اثبات جزئيات آن و نيز زمان تحقق آن و ويژگى‌هاى مقتول، مشكل است. [6]