مكانش را استفسار نمايى، ناپيدا خواهد شد؛ [1]اما متواضعانه وارث زمين شده، از كثرت سلامتى شادكام خواهند شد؛ [2]

متبركان خداوند، وارث زمين خواهند شد؛ اما ملعونان وى منقطع خواهند شد. . . ؛ [3]

صديقان وارث زمين شده، هميشه در آن ساكن خواهند بود؛ [4]خداوند روزهاى صالحان را مى‌داند و ميراث ايشان ابدى خواهد شد. [5]

در اين عبارت‌ها، عنوان «صالحان» كه در قرآن آمده است، با همان تعبير در مزامير داود به چشم مى‌خورد. علاوه براين، تعبيرات ديگرى نيز مانند صديقان، متوكلان، متبركان و متواضعان، در جمله‌هاى ديگر ذكر شده است. اين تعبيرها، دليل عموميت حكومت «صالحان» است و با احاديث قيام حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف تطبيق مى‌كند.

بدين‌سان نتيجه مى‌گيريم حضرت حق سبحانه و تعالى آخرين حكومت را از آن صالحان مى‌داند كه: العاقبة للمتقين.

از اراده‌هاى الهى براى مستضعفان در عصر ظهور

تشكيل دولت مستضعفان و تحقق بخشيدن به آرمان والا و الهى حكومت فرودستان و عقب نگه‌داشته شدگان، از برنامه‌هاى اصلى و اقدام‌هاى اساسى و ترديدناپذير مهدى موعود عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف است. در جامعه و نظامى كه امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف بنياد مى‌نهد، زمام همۀ امور در دست طبقات محروم است و مستضعفان بر آن حكم مى‌رانند و به ادارۀ جامعه مى‌پردازند.

چنين آرمانى، هدف اصلى همۀ اديان آسمانى به ويژه اسلام بوده است. در تعاليم اديان، معيارها و اصولى بيان شده كه جهت‌گيرى كلّى به سود مستضعفان و تحقّق‌بخش حاكميت آنان است و رويارويى و نبرد اصلى پيامبران عليهم السّلام، با همين طبقات اشراف، مسرفان، مترفان و مستكبران بوده است؛ يعنى، طبقاتى كه همواره از تن دادن به حق و عدل