و خواستيم بر كسانى كه در آن سرزمين فرودست شده بودند، منّت نهيم و آنان را پيشوايان [مردم] گردانيم و ايشان را وارث [زمين] كنيم.
اين آيه طبق فرمايش امام على عليه السّلام، و رواياتى چند از ديگر امامان عليهم السّلام، ناظر به پيروزى مستضعفان بر مستكبران است و اينكه سرانجام، جهان از آن شايستگان خواهد شد.
آيه ياد شده، هرگز از يك برنامۀ موضعى و خصوصى مربوط به بنى- اسرائيل سخن نمىگويد؛ بلكه بيانگر يك قانون كلى براى همۀ عصرها و قرنها است. اين، بشارتى در زمينه پيروزى حق بر باطل و ايمان بر كفر است. نمونۀ كاملتر آن، حكومت پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و اله و سلّم و ياران آن حضرت بعد از ظهور اسلام بود. گستردهترين نمونه آن نيز، ظهور حكومت حق و عدالت در تمام كرۀ زمين به دست حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف خواهد بود.
اين آيه از جمله آياتى است كه به روشنى، بشارت به «ظهور» چنين حكومتى مىدهد؛ ازاينرو اهل بيت عليهم السّلام، در تفسير آن به اين ظهور بزرگ اشاره كردهاند.
امام على عليه السّلام فرمود:
لتعطفنّ الدّنيا علينا بعد شماسها عطف الضّروس على ولدها و تلا عقيب ذلك وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوٰارِثِينَ ؛ [2]
دنيا، پس از چموشى و سركشى- همچون شترى كه از دادن شير به دوشندهاش خوددارى مىكند و براى بچهاش نگه مىدارد-به ما روى مىآورد. . . سپس آيه «و نريد ان نمن. . .» را تلاوت فرمود.