چنان‌كه امام صادق عليه السّلام مى‌فرمايد:

در آستانۀ[قيام]قائم عليه السّلام سالى پر باران خواهد بود كه در اثر آن، خرما بر روى نخل مى‌پوسد. در اين، ترديدى به خود راه ندهيد. [1]

بارش اين مقدار باران پياپى، كم‌سابقه يا بى‌سابقه است. البته احتمال ديگرى نيز وجود دارد كه اين باران‌ها، هم زمان و در همه جاى زمين ببارد. در اين صورت، مى‌تواند جنبه اعجاز داشته باشد. امام صادق عليه السّلام فرمود:

وقتى كه زمان قيام قائم عليه السّلام فرارسد، بر مردم باران فروخواهد ريخت؛ در ماه جمادى الثانى و ده روز رجب؛ بارانى كه مانندش ديده نشده است. [2]

نيز ن. ك: ظهور، نشانه‌هاى ظهور، قيام.

شيعيان معتقد به مهدويت امام باقر عليه السّلام

«باقريه» ، به گروهى از شيعيان گفته مى‌شود كه به رجعت امام محمد باقر عليه السّلام معتقد بودند. آنان، رشته امامت را از حضرت على بن ابى طالب عليه السّلام به نوادۀ او امام باقر عليه السّلام كشانده و او را مهدى منتظر مى‌دانستند. به نظر آنان، جابر بن عبد اللّه انصارى روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلّم به او فرموده است:

همانا تو مردى از اهل بيت مرا- كه نام او محمد بن على و كنيه‌اش ابا جعفر است-خواهى ديد و چون او را ديدى سلام مرا به وى برسان. [3]

جابر، آخرين كس از اصحاب پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم بود كه در سن پيرى و نابينايى درگذشت. وى به دنبال امام محمد باقر عليه السّلام كه در آن وقت، كودك بود در كوچه‌هاى مدينه مى‌گشت و مى‌گفت: «يا باقر! متى القاك؟ ؛ اى باقر! كى تو را خواهم ديد؟»

روزى در يكى از كوچه‌هاى مدينه، به آن حضرت برخورد و او را به سينه