خود چسباند و سر و دستش را بوسيد و گفت: «يا بنّى! جدك رسول اللّه يقرئك السّلام؛ [1]اى فرزند من! جدّت رسول خدا به تو سلام مى‌رساند.» گويند جابر در همان شب پس از ديدار آن حضرت، درگذشت.

باقريه گويند: از آن‌جا كه جابر، مأمور رساندن سلام از سوى جدش به وى بود، پس آن مهدى منتظر است! [2]البته اين استدلالى بسيار سست و بى‌ارزش است. بر خلاف اين پندار، روايات فراوانى-حتى از خود امام باقر عليه السّلام-اين ادعا را باطل مى‌داند.

ابو بصير نقل كرده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:

بعد از حسين عليه السّلام نه امام مى‌آيند.

نهمين آنان، قائم ايشان است. [3]

نيز ن. ك: مدعيان مهدويت.

از كتاب‌هاى اهل سنت در مهدويت

اين كتاب، از كتاب‌هاى حديثى مفصل در باب مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف است كه بيش از 270 حديث را در برگرفته و به وسيلۀ علاء الدين على بن حسام الدين مشهور به متقى هندى (م 975 ق) نوشته شده است. ابواب كتاب دربارۀ حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف و موضوعات مربوط به آن حضرت، به شرح زير است:

1. فى الكرامات؛ 2. فى نسب المهدى عليه السّلام؛ 3. فى حلية المهدى عليه السّلام؛ 4. فى احوال تقع قبل خروج المهدى عليه السّلام؛ 5. فى جامع العلامات و. . .

در باب‌هاى بعد، به چگونگى بيعت با حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف، ياران، فتوحات، مدت حكومت و نازل شدن عيسى عليه السّلام براى يارى آن حضرت، اشاره شده است. نگارنده دربارۀ كتاب خود مى- گويد:

چون كتاب العرف الوردى فى اخبار المهدى نگارش جلال الدين سيوطى را مشاهده كردم، از آن‌جا كه آن كتاب، داراى باب‌بندى و نظم لازم كرد، آن را باب‌بندى نمودم و برخى