{اللّهِ إِنْ كُنْتُم تُؤمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ ال‌آخِرِ وَلْيَشْهَدْ عَذابَهُما طائفَةء مِنَ الْمُؤمِنينَ } .. زن و مرد زناكار را هر يك، صد تازيانه بزنيد و در اجراى احكام دين خدا نسبت به آنان رحم نورزيد اگر به خدا و آخرت ايمان داريد، و بايد گروهى از مؤمنان شاهد عذاب كشيد آنان باشند. (1)

ممكن است گفته شود كه عنوان «جلد» (تازيانه) دلالت صريحى بر شرطيت دردناك‌بودن و آزار داشتن ندارد. در پاسخ بايد گفت: ذيل آيه صريحاً عذاب كشيدن را بيان كرده است، بلكه صدر آيه نيز به قرينه {ولاتأخذكم بهما رأفة } .دلالت بر عذاب دارد.

در آيؤ مربوط به لعان آمده است:

{وَيدْرَؤا عَنْها العَذَابَ آنْ تَشْهَدْ اَرْبَعَ شَهاداتٍ بِاللّهِ اِنَّهُ لَمِنَ الْكاذِبينَ } ..يعنى اگر چهار شاهد سوگند به اسم الله ياد كردند كه شوهر دروغ مى‌گويد، عذاب از زن برداشته مى‌شود. (2)

در مورد حدّ كنيزان آمده است:

{فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ ما عَلَى الْمُحْصَناتِ مِنَ الْعَذابِ } .. يعنى عذاب كنيزان نصف عذاب زنان آزاد شوهردار است. (3)

در مورد لواط و زنا آمده است:

{وَاللَّذانِ يَأتِيانِها مِنْكُمْ فَ‌آذوْهُما فَإنْ تابا وَأصْلَحا فَأَعْرِضُوا عَنْهُما اِنَّ اللّهَ كانَ تَوّاباً رَحيماً } ..يعنى: آن دو نفرى را از شما كه مرتكب لواط و زنا شدند، آزار رسانيد، پس اگر توبه كردند و اصلاح شدند با آنان كارى نداشته باشيد، همانا خداوند توبه‌پذير و مهربان است. (4)

در آيؤ مربوط به حدّ قذف آمده است: