فرزند برومند آن مرد به خاطر دارد كه در چه خانه محقّرى بزرگ شده است. خانه‌اى كه حتى مرحوم علامه نمى‌توانست دوستانش را در آنجا پذيرايى كند، چون از نظر امكانات بسيار محدود بود. اوايل آشنايى با استاد از رفتارشان خيلى تعجب مى‌كردم گاهى مجبور مى‌شدم به خاطر پاسخ گرفتن سؤالاتى كه برايم پيش مى‌آمد، خدمت استاد در منزلشان شرفياب شوم. ايشان در حالى كه جلوى درب منزل مى‌آمدند، دو دست خود را بر دو طرف درب گذاشته، سرشان را بيرون مى‌آوردند و به سؤال من گوش مى‌دادند و پاسخ مى‌گفتند. گاه اين سؤال برايم مطرح مى‌شد كه چرا استاد از من نمى‌خواهند كه داخل منزل بروم. بعدها كه آشناييم با ايشان افزايش يافت و گاهى كه اتفاق مى‌افتاد مى‌توانستم داخل منزلشان بروم، متوجه موضوع گرديدم. خود ايشان مى‌فرمود:

«اگر من كار كنم و روزى سه تومان مزد بگيرم برايم گواراتر است از اين‌كه به خانه كسى بروم و اظهار حاجتى كنم و وابستگى به بيتى و شخصيتى پيدا كنم».

مدت‌ها زندگى استاد از راه حق‌التأليف كتابهايشان اداره مى‌گرديد. سال‌ها مبلغ هنگفتى مقروض بودند و نزديكانشان حتى دامادشان مرحوم شهيد آيت‌الله على قدوسى(رحمه الله)[1] از اين موضوع اطلاع نداشت. با آن وضع

قدوسى دوران خردسالى و نوجوانى را تحت تربيت پدرش گذرانيد و با تشويق يكى از وعّاظ كه براى تبليغ به نهاوند آمده بود علاقه‌مند به تحصيلات علوم دينى گرديد و در سال 1321 شمسى در 15 سالگى به قم مهاجرت نمود و با وجود تنگناهايى كه حتى سلامتى او را به مخاطره افكند دروس مقدماتى و سطح را نزد اساتيد وقت فراگرفت و براى ادامه تحصيل به جلسات درس آيت الله بروجردى راه يافت، آن مرجع عاليقدر كه با پدر قدوسى مأنوس بود نسبت به امور تحصيلى و فراهم آوردن وسايل تربيتى اين شاگرد توجه ويژه‌اى نشان داد. قدّوسى تمام دوره اصول، خارج مكاسب و مقدارى از بيع و كتاب طهارت را از محضر امام خمينى استفاده كرد و به بعد از تبعيد امام درس خارج را نزد آيت‌الله گلپايگانى تكميل نمود.

وى در درس‌هاى حكمت، تفسير و عرفان همراه شهيد مطهرى و دكتر بهشتى به محضر علامه طباطبايى راه يافت و به تدريج در زمره شاگردان برجسته اين متفكر بزرگ قرار گرفت، علامه برايش احترام ويژه‌اى قائل گرديد و چنان به او اعتماد كرد كه بخشى از كارهاى مهم پژوهشى و تنظيم پاره‌اى از مقالات كتاب اصول فلسفه و روش رئاليسم را بدو سپرد و دختر خود را به عقد ازدواج قدّوسى درآورد. علامه بارها گفته بود هر وقت كارى را به او محوّل مى‌كنم ديگر آسوده خاطر هستم.

قدوسى كه در نهضت امام خمينى نقش ويژه‌اى داشت، هنگام اداره مدرسه حقانى در جهت تعليم و تربيت طلاّب فاضل، مبارز و متعهّد همّت گماشت و تحولى مهم در برنامه‌هاى آموزشى حوزه پديد آورد. پس از پيروزى انقلاب اسلامى به فرمان امام خمينى به سمت دادستانى كل انقلاب برگزيده شد تا آن‌كه در روز شنبه 14 شهريور 1360 شمسى توسط منافقين به شهادت رسيد. (جرعه‌هاى جانبخش)