مادّى و امكاناتى بسيار محدود و در غربت و ناشناختگى مى‌خواست تحولى عظيم در فرهنگ كشور ايران و حتى جهان اسلام به وجود آورد.

علامه به مشكلات اين حركت واقف بود و مى‌دانست در مسيرى كه پيش گرفته است چه ناهموارى‌ها و پيچ و خم‌هايى وجود دارد. امّا با اتكا به خداوند بر مشكلات فائق آمد و بار ديگر خدا به انسان‌ها نشان داد كه كسانى را كه تنها به اميد او و با توكل بر او و براى جلب رضايتش كارى را آغاز كنند، موفق خواهد نمود و نهال كوچك آن‌ها را به درختى تنومند مبدّل مى‌كند و نيز شاخه‌هاى ضعيف آن را نيرومند مى‌سازد. كمك‌هاى غيبى و الهى به آنها ارزانى داشته از الهامات و اشراقات به آنان دريغ نخواهد نمود و چنين نيز كرد.