«تجارت»، «صناعت»، «خانواده»، «آزارهاي بدني» و «كار» تنظيم شده نقاط ضعف اين اعلاميه روشن مي‌شود، «اعلاميه»‌اي كه مجمع عمومي سازمان ملل متحد در زمينة حقوق بشر تدوين و تصويب كرده است، وكلاً مشتمل بر «30» مادّه است كه بدون هيچ نظم و ترتيب خردپسندانه‌اي كنار هم چيده شده‌اند.[1] راستي پس از گذشت بيش از چهل قرن از زمان حَمُورابي و بعد از اين همه پيشرفت در عرصة تمدن، فرهنگ، علم و معرفت، تدوين «اعلامية جهاني حقوق بشر» با اين کيفيت ماية افتخاري نخواهد بود!

2) بي‌‌اعتنايي به دين

اين اعلاميه به دين و مذهب بي‌اعتناست و به اصطلاح جنبة لائيك[2] دارد. در اين اعلاميه هيچ‌گونه اشاره‌اي به خدا و پيامبر و دين نشده است و حتي تعبيري كه بيانگر وجود خدا باشد، در آن به كار نرفته است. در نخستين مادّة اعلاميه آمده كه «تمام افراد بشر آزاد به دنيا مي‌آيند»، نه اينكه «تمام افراد بشر آزاد آفريده شده‌اند»، تا كلمة «آفريده شدن» به وجود «آفريننده» اشعار نداشته باشد.

البته در موادي از اعلاميه واژه‌هاي «دين» و «مذهب» به كار رفته است. به طور نمونه «هركس مي‌تواند بدون هيچ‌گونه تمايز مخصوصاً از حيث «دين»، ...، از تمام حقوق و آزاديهايي كه در اعلامية حاضر ذكر شده است بهره‌مند گردد».؛[3] «زنان و مردان بالغ حق دارند بدون هيچ‌گونه محدوديت از نظرِ مذهب با همديگر زناشويي كنند»؛[4] «هر كس حق دارد از آزادي مذهب بهره‌مند شود. اين حق متضمن آزادي تغيير مذهب يا عقيده