البته تعيين جزئيّات و شرايط و احكام جنگ با اهل كتاب بر عهده فقه اسلامى است، اما در هر صورت در اصل جواز آن ترديدى وجود ندارد؛ چنان كه در صدر اسلام خود پيامبر(صلى الله عليه وآله) با يهوديان كه طايفه اى از اهل كتاب هستند، وارد جنگ شد.

4. جنگ با منافقان

جنگ با منافقان، نوع ديگرى از جنگ‌هاى اسلامى است كه قرآن بر آن تأكيد مى‌كند. خداوند در قرآن مى‌فرمايد:

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفّارَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ؛1 اى پيامبر با كافران و منافقان بجنگ و بر آنان سخت بگير و (بدان كه) جايگاهشان جهنم است و بد سرانجامى دارند.

در اين آيه خداوند علاوه بر جهاد با كفار، به جهاد با منافقان نيز فرمان مى‌دهد و تأكيد دارد كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) با آنان با درشتى و صلابت رفتار كند نه آن كه نرمى و مسالمت به خرج دهند و با گذشت و اغماض از كنار آن‌ها بگذرد.

در بعضى ديگر از آيات قرآن كريم، خداوند متعال مسلمانان را نكوهش مى‌كند كه چرا درباره جنگ با منافقان اتفاق نظر ندارند و چرا بعضى از مسلمانان در مورد جنگ با آنان مخالفت مى‌كنند:

فَما لَكُمْ فِي الْمُنافِقِينَ فِئَتَيْنِ وَ اللّهُ أَرْكَسَهُمْ بِما كَسَبُوا أَ تُرِيدُونَ أَنْ