3 ـ قدرت اجتماعى:كه با استفاده از شرايط اجتماعى و با بهره‌گيرى از مايه‌هاى روانى حاصل مى‌شود و براساس آن از انسانهاى ديگر استفاده مى‌كند.

4 ـ قدرت متافيزيكى:كه از همه‌ى قدرتهاى ديگر، متمايز و ممتاز است و از روح و عنصر ماوراء طبيعى انسان ناشى مى‌گردد و در طبيعت يا غير طبيعت، تأثيراتى مى‌گذارد.

دسته‌ى نخست يعنى قدرت فيزيكى، خود بر حسب موردِ به سه دسته تقسيم مى‌گردد:

الف: آن قدرت طبيعى كه انسان در طبيعت اِعمال مى‌كند.

مواهبى پيرامون انسان از آب و درختِ ميوه و امثال آن‌ها موجود و آماده است؛ انسان تنها نيرويى بكار مى‌بَرَد و از آنها استفاده مى‌كند. در قرآن آيات بسيارى از اين نوع قدرت انسان در تصرّف طبيعت ياد مى‌كند؛ يكى آيه‌ى جامع و كلى است در سوره:

لقمان / 20: «أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ اللهَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي السَّماواتِ وَما فِي الأَْرْضِ وَأَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَباطِنَةً».

آيا نمى‌بينيد كه خداوند هرچه در آسمانها و زمين است براى شما مسخّر گردانيده و نعمتهاى پنهان و آشكار خويش را به شما ارزانى داشته است؟

اعراف / 74: «وَبَوَّأَكُمْ فِي الأَْرْضِ تَتَّخِذُونَ مِنْ سُهُولِها قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبالَ بُيُوتا».

خداوند شما را در زمين جايگزين ساخته است تا در سرزمينهاى هموار آن خانه‌هاى وسيع از (صخره) كوههاى آن محل سكونت بتراشيد.

گرچه اين آيه از قول حضرت صالح(عليه السلام) و خطاب به قوم ثمود است امّا شامل ساير انسانها نيز مى‌شود.

نحل / 14: «وَهُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُوا مِنْهُ لَحْماً طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَها».

خداست كه درياها را در اختيار شما درآورد تا از آن گوشت تازه توانيد خورد و از آن وسايل زينتى بدست مى‌آوريد.

ب:موردِ دوّم، اِعْمال نيروى انسان نسبت به جانداران است:

نحل / 5: «وَالأَْنْعامَ خَلَقَها لَكُمْ فِيها دِفْءٌ وَمَنافِع...».

لحن آيه، توحيدى‌است يعنى: خدا براى شما چهار پايان را كه در آنها گرمى و سودمندى ست؛ آفريده است ولى ضمناً با قدرتى كه خدابه انسان داده است ازاين سودمندى استفاده مى‌گردد.

«دفء»، به معنى حرارت مطبوع و مطلوب است؛ در آيه‌اى ديگر منافع انسان از چار پايان توضيح داده مى‌شود.

نحل / 6و7و8: «وَلَكُمْ فِيها جَمالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسْرَحُونَ* وَتَحْمِلُ أَثْقالَكُمْ إِلى بَلَد لَمْ