سال ها که در اصفهان تجارت کرده [بود] به خوزستان مهاجرت نموده و در شهر اهواز (ناصریّه) ساکن و به تجارت اشتغال داشته و هم در این شهر وفات یافته است.

[این شعر را در جشن مشروطیت سروده است:

حضور انجمن خطّه عراق عجم ادیب گوید تبریک و تهنیت توأم

در اصفهان دو سه روز است جشن و شادی و سرور گرفته اند شب و روز مرد و زن با هم

شب از چراغ و گل و سبزه و بساط نشاط زمین چو روضه رضوان شده خوش و خرّم

به روز عید گرفته از وفور سرور نموده اند فراموش جشن سده و جم

زِ هَر کناری پاینده باد مشروطه رسیده است ز غبرا به نیّر اعظم

هزار شکر علی رغم مستبد، مردم تمام دست به مشروطه داده اند به هم[1] ]

علی ادایی اصفهانی*

علی ادایی اصفهانی، از شعرای قرن دهم هجری. طبعش به غزل مایل بوده و آنچه به خیالش می آمد به نظم می کشید. او بسیار مغرور و خودستا بود و به شاعران هم عصر خود اهمیّتی نمی داد. وی در سال 955ق وفات یافته و در بیرون دروازه حسن آباد

[1] اندیشه سیاسی و نهضت بیدارگرانه حاج آقا نوراللّه اصفهانی، ص158.