ملاّ عبداللّه هرندی

ملاّ عبداللّه هرندی فرزند حاج محمّدهادی بن حاج محمّد ظهیر بن حاج محمّدسمیع هرندی، عالم فاضل [فقیه محقّق و مفسر متبحّر از دانشمندان قرن سیزدهم هجری] در حدود سال 1178ق متولّد شده و در هرند اصفهان تحصیل کرد او در سال 1256ق وفات یافته و در امامزاده اسحاق هرند مدفون شد.[1]

کتب زیر از تألیفات اوست:

1. «دلائل الدّین» در اصول دین، به فارسی، در یک مقدّمه و 9 باب و یک خاتمه، جلد اوّل آن به خط محمّدعلی بن محمود هرندی که در سال 1235ق کتابت شده به شماره 187 در کتابخانه آیت اللّه گلپایگانی و نسخه ای دیگر از جلد اوّل، به خط محمّدحسن بن ملاّ علی هرندی که در سال 1235ق کتابت شده به شماره 46 در کتابخانه مدرسه صدر خواجو در اصفهان موجود است. همچنین دو نسخه به شماره های 3238 و 2450 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی و نسخه ای به شماره 1421 در کتابخانه مسجد گوهرشاد مشهد نگهداری می شود.[2] 2. «مجمع الاسرار القرآن» 3. «نور القبور» در کلام از روی آیات قرآن، که نسخه آن به شماره 629 در کتابخانه مسجد گوهرشاد مشهد موجود است.[3]

[1] رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص143؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص447؛ مکارم الآثار، ج5، صص 1531 و 1532؛ فهرست کتب خطی اصفهان، ج1، ص283؛ الکرام البرره، ج2، ص791.

[2] فهرست گلپایگانی، ج1، صص 169 و 170؛ فهرست صدر خواجو، ص41؛ فهرست مرعشی، ج7، ص47 و ج9، ص33؛ فهرست گوهرشاد، ص115.

[3] فهرست گوهرشاد، ص426.