6. عمّار

209. هجرت عمّار ياسر، براى حفظ دين و پيروى از پيامبر صلى الله عليه و آله به جهت رهايى از ستم مشركان در مكّه:

وَ الَّذِينَ هاجَرُوا فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا [1] ...

نحل (16) 41

نيز---) صحابه.

7. لوط عليه السلام‌

210. تصميم حضرت لوط عليه السلام به هجرت، پس از ايمان آوردن او به حضرت ابراهيم عليه السلام:

فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ وَ قالَ إِنِّي مُهاجِرٌ إِلى‌ رَبِّي‌ [2] ...

عنكبوت (29) 26

211. هجرت حضرت لوط عليه السلام از جامعه آلوده خود به سرزمين بركت‌خيز:

وَ نَجَّيْناهُ وَ لُوطاً إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بارَكْنا فِيها لِلْعالَمِينَ.

انبياء (21) 71

8. محمّد صلى الله عليه و آله---) محمّد صلى الله عليه و آله هجرت محمّد صلى الله عليه و آله‌

9. مسلمانان صدر اسلام---) مهاجران‌

10. منافقان‌

212. هجرت در راه خدا و پيوستن به جامعه اسلامى، از وظايف منافقان:

... الْمُنافِقِينَ‌ ... وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَما كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَواءً فَلا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِياءَ حَتَّى يُهاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ ....

نساء (4) 88 و 89

213. رفع ممنوعيّت ارتباط مؤمنان با منافقان، در صورت دست برداشتن از نفاق با هجرت در راه خدا:

فَما لَكُمْ فِي الْمُنافِقِينَ‌ .... فَلا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِياءَ حَتَّى يُهاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ [3] ...

نساء (4) 88 و 89

11. موحّدان‌

214. تشويق شدن افراد موحّد به هجرت از سرزمين شرك از سوى ابراهيم عليه السلام:

قالَ أَ تَعْبُدُونَ ما تَنْحِتُونَ‌ وَ اللَّهُ خَلَقَكُمْ وَ ما تَعْمَلُونَ‌ قالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْياناً فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ‌ فَأَرادُوا بِهِ كَيْداً فَجَعَلْناهُمُ الْأَسْفَلِينَ‌ وَ قالَ إِنِّي ذاهِبٌ إِلى‌ رَبِّي‌ [4] ...

صافّات (37) 95-/ 99

12. موسى عليه السلام‌

215. هجرت موسى عليه السلام به مدين، در حال پيرى شعيب عليه السلام:

فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً يَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ‌ وَ لَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقاءَ مَدْيَنَ قالَ عَسى‌ رَبِّي أَنْ يَهْدِيَنِي سَواءَ السَّبِيلِ‌ وَ لَمَّا وَرَدَ ماءَ مَدْيَنَ‌ ... قالَتا ... وَ أَبُونا شَيْخٌ كَبِيرٌ.

قصص (28) 21-/ 23 و 29

216. تقارن هجرت موسى صلى الله عليه و آله به مدين، با فصل گرما:

فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً .... ثُمَّ تَوَلَّى إِلَى الظِّلِ‌ ....

قصص (28) 21 و 24

[1] . مطابق شأن نزول، اين آيه در مورد افرادى چون عمارنازل شده است. (مجمع البيان، ج 5-/ 6، ص 556؛ معالم التنزيل، بغوى، ج 3، ص 79).

[2] . بنا بر اين احتمال كه مرجع ضمير فاعلى «قال» حضرت‌لوط عليه السلام باشد. (مجمع البيان، ج 7-/ 8، ص 440).

[3] . از ابوبكر رازى نقل شده است كه در آيه شريفه تقديراست؛ يعنى «حتى يسلموا و يهاجروا» چون هجرت در راه خدا ممكن نيست، مگر بعد از اسلام آوردن. (التفسيرالكبير، ج 4، ص 170).

[4] . ابن عباس گفته: معناى آيه چنين است كه ابراهيم عليه السلام گفت: من به سوى پروردگارم هجرت مى‌كنم از ديار كفر و به آن‌جا مى‌روم كه خدا مرا امر كرده است و آن سرزمين مقدس است. (مجمع البيان، ج 7- 8، ص 704)