11. جواز هبه نمودن زن با ايمان خود را به پيامبر صلى الله عليه و آله بدون مهريّه:

... وَ امْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَها لِلنَّبِيِ‌ ....

احزاب (33) 50

12. اختيار پيامبر صلى الله عليه و آله در ردّ كردن يا پذيرفتن ازدواج هبه‌اى:

... وَ امْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَها لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرادَ النَّبِيُّ أَنْ يَسْتَنْكِحَها ....

احزاب (33) 50

13. تنها زنان مؤمن، اختياردار هبه كردن نفس خود بر پيامبر صلى الله عليه و آله براى ازدواج با آن حضرت:

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنا لَكَ أَزْواجَكَ‌ ... وَ امْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَها لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرادَ النَّبِيُّ أَنْ يَسْتَنْكِحَها خالِصَةً لَكَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ قَدْ عَلِمْنا ما فَرَضْنا عَلَيْهِمْ فِي أَزْواجِهِمْ وَ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ لِكَيْلا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً.

احزاب (33) 50

14. تشريع ازدواج هبه‌اى زنان مؤمن با پيامبر صلى الله عليه و آله به منظور رفع حرج از آن حضرت:

... وَ امْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَها لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرادَ النَّبِيُّ أَنْ يَسْتَنْكِحَها خالِصَةً لَكَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ قَدْ عَلِمْنا ما فَرَضْنا عَلَيْهِمْ فِي أَزْواجِهِمْ وَ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ لِكَيْلا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً.

احزاب (33) 50

15. تشريع ازدواج هبه‌اى براى پيامبر صلى الله عليه و آله، و جواز هبه زنان مؤمنه به پيامبر صلى الله عليه و آله براى همسرى، نشئت گرفته از غفران و رحمت الهى:

... وَ امْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَها لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرادَ النَّبِيُّ أَنْ يَسْتَنْكِحَها خالِصَةً لَكَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ قَدْ عَلِمْنا ما فَرَضْنا عَلَيْهِمْ فِي أَزْواجِهِمْ وَ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ لِكَيْلا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً [1].

احزاب (33) 50

موارد هبه‌

1. آزادى بردگان‌

16. استحباب بخشش مال، جهت آزاد شدن بندگان:

لَيْسَ الْبِرَّ ... وَ لكِنَّ الْبِرَّ ... وَ آتَى الْمالَ‌ ... وَ فِي الرِّقابِ‌ ....

بقره (2) 177

2. خويشاوندان‌

17. استحباب بخشش مال به خويشاوندان:

لَيْسَ الْبِرَّ ... وَ لكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ‌ ... وَ آتَى الْمالَ عَلى‌ حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبى‌ ....

بقره (2) 177

3. درراه‌ماندگان‌

18. استحباب بخشش مال، به راه‌ماندگان:

لَيْسَ الْبِرَّ ... وَ لكِنَّ الْبِرَّ ... وَ آتَى الْمالَ عَلى‌ حُبِّهِ‌ ... وَ ابْنَ السَّبِيلِ‌ ....

بقره (2) 177

4. گدايان‌

19. استحباب بخشش مال، به سائلان (گدايان):

لَيْسَ الْبِرَّ ... وَ لكِنَّ الْبِرَّ ... وَ آتَى الْمالَ‌ ... وَ السَّائِلِينَ‌ ....

بقره (2) 177

5. مساكين‌

20. استحباب بخشش مال به مساكين:

لَيْسَ الْبِرَّ ... وَ لكِنَّ الْبِرَّ ... وَ آتَى الْمالَ‌ ... وَ الْمَساكِينَ‌ ....

بقره (2) 177

[1] . در احتمالى، مقصود از «رحيماً» اين است كه خداوندنسبت به تو در برداشتن رفع حرج رحيم است. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 571)