[1] . «كلوه» كنايه از استيلاى كامل است و آن ملكيّتمىباشد.
[2] . محتمل است كه ضمير «حبّه» به «اللّه» برگردد. (مجمعالبيان،
ج 9-/ 10، ص 476)
[3] . بر اساس يك احتمال، ضمير «حبّه» به «اللّه» برمىگردد.
(مجمعالبيان، ج 1-/ 2، ص 476)
[4] . تقدّم بخشش بر منع در آيه شريفه مىتواند گوياى برداشت ياد
شده باشد.
[5] . علاوه بر اينكه از تعبير «للنّبى» كه «لام اختصاص»
استفهميده مىشود. از امام صادق عليه السلام نيز نقل شده است: هبه حلال نيست جز
براى پيامبر صلى الله عليه و آله و امّا جز او نمىتواند ازدواج كند، مگر با
مهريّه. (تفسير نورالثقلين، ج 4، ص 292، ح 181)