تميم بن مرّ بن ادّ از كنانه و از اعراب عدنانى بود. اين قبيله
داراى ريشه و شاخههاى فراوان در قريش بود.
در سال دهم هجرى وفد بنىتميم، همراه اشراف و رؤساى خود وارد مدينه
شدند و با پيامبر صلى الله عليه و آله و يارانش مناشده و مفاخره كردند. مفسّران
آيات 1 تا 5 حجرات (49) را درباره اين قبيله دانستهاند[1] كه خداوند ضمن برحذر داشتن آنان از اين برخورد بىادبانه با
پيامبر صلى الله عليه و آله آنان را افرادى فاقد تعقّل و بىخرد دانسته است.[2]
[1] . تاريخ طبرى، ج 2، ص 377؛ الطبقات، ج 1، ص 224.
[2] . مجمعالبيان، ج 9-/ 10، ص 194؛ الكشاف، ج 4، ص 357-/ 358.