بدر به شديدترين وجهى به هلاكت رسيد. [1]

نطفه---) منى‌

نعمان بن احي (اضاء)

نعمان بن احي، [2] يا نعمان بن اضاء [3] از افراد يهود بنى‌قينقاع بود. برخى مفسّران نزول آيه 18 مائده (5) را در پى ردّ پندار او و ديگر هم‌كيشان وى دانسته‌اند كه تصوّر مى‌كردند به جهت اينكه فرزند و محبوب خدا هستند پس در قيامت به عذاب دچار نخواهند شد. [4]

نعمان بن اوفى‌

نعمان بن اوفى از يهود بنى‌قينقاع و از احبار آنان و از جمله دشمنان پيامبر و مؤمنان مى‌باشد. [5] برخى وى را از جمله منافقان يهود پنداشته‌اند كه در ظاهر، ادّعاى اسلام مى‌كرد و در واقع براى يهود جاسوسى مى‌نمود. [6] مفسّران شأن نزول آيه 30 توبه (9) را درباره وى و شمار ديگرى از يهود دانسته‌اند كه مدّعى بودند، عزير پسر خدا است. و خداوند با ردّ اين سخنان سخيف، آنان را نفرين نموده است. [7]

نعمان بن حرث‌

بنا بر نقلى آيه‌ «سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ»

(معارج (70) 1)

درباره وى دانسته شده كه پس از اعلام ولايت امام على عليه السلام از سوى پيامبر صلى الله عليه و آله گفت: اگر اين مطلب حق است پس بارانى از سنگ بر ما ببار و خداوند با نزول سنگى از آسمان وى را هلاك نمود. [8]

نعمان بن عمرو

نعمان بن عمرو از افراد يهود بنى‌قينقاع بود. [9] برخى‌ مفسّران آيه 23 آل‌عمران (3) را درباره وى و شمار ديگرى از يهود دانسته‌اند كه در برابر دعوت پيامبر صلى الله عليه و آله به جهت مرجع دانستن كتاب آسمانى «تورات» در حكمى از حدود الهى تمرّد نموده، از اجراى آن روى گردانيدند. [10]

[1] . روض‌الجنان، ج 19، ص 401؛ الكشف و البيان، ثعلبى، ج 10، ص 35.

[2] . التكميل و الاتمام، ص 191؛ مفحمات‌الاقران، ص 82.

[3] . السيرة النبويّه، ابن‌هشام، ج 2، ص 514؛ دلايل النبوّه، بيهقى، ج 2، ص 535.

[4] . جامع‌البيان، ج 4، جزء 6، ص 224؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 6، ص 80.

[5] . السيرة النبويّه، ابن‌هشام، ج 2، ص 514 و 527.

[6] . المحبّر، ص 470.

[7] . جامع‌البيان، ج 6، جزء 10، ص 142؛ مجمع‌البيان، ج 5-/ 6، ص 36؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 8، ص 75.

[8] . الكشف و البيان، ثعلبى، ج 10، ص 35؛ مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 530؛ روض‌الجنان، ج 19، ص 402.

[9] . السيرة النبويّه، ابن‌هشام، ج 2، ص 514.

[10] . الدرالمنثور، ج 2، ص 170؛ تفسير مبهمات‌القرآن، بلنسى، ج 1، ص 274؛ مفحمات‌الاقران، ص 60.