والحكمة والتّورلة والإنجيل وإذ تخلق من الطّين كهية الطّير
بإذنى فتنفخ فيها فتكون طيرا بإذنى وتبرئ الأكمه والأبرص بإذنى وإذ تخرج الموتى
بإذنى ....[1]
مائده (5) 110
اسما بنت ابىبكر
اسما بنت ابىبكر، همسر زبير بن عوام است.
[2] بر اساس نقلى، در پى پرسش اسماء از پيامبر (ص) درباره انفاق به مادر
و مادربزرگ مشركش در عمرةالقضاء، آيه 272 بقره/ 2 نازل شد. [3] برخى مفسّران نزول، آيه 8 ممتحنه/ 60
را پس از آن دانستهاند كه اسماء از پذيرش هداياى مادر مشركش خوددارى و آن را منوط
به كسب اجازه از پيامبر (ص) كرد. [4]
اسما بنت عميس
اسما بنت عميس، همسر جعفر بن ابىطالب و از مهاجران حبشه است. [5] طبق گفته مقاتل بن حيان، نزول آيه 35
احزاب (33) در پى نگرانى اسما از نازل نشدن آيهاى در اجر و فضيلت زنان و مطرح
ساختن اين موضوع با پيامبر (ص) دانسته شده كه با نزول آيه ياد شده مردان و زنان
مؤمن در پاداش، يكسان معرّفى شدهاند. [6]
اسما بنت مَرثد
اسما بنت مرثد، از تيره بنىحارثه و از راويان حديث پيامبر (ص) [7] است. برخى مفسّران نزول آيه 31 نور/
24 را در پى آن دانستهاند كه اسما، رفت و آمد زنان به نخلستانش را بدون پوشش
كافى، زشت شمرد. [8]
گفته شده: آيه 58 نور (24) درباره اكراه اسما از ورود بىهنگام و بدون اجازه غلامان
به خلوتگاه وى نازل شد و تكليف غلامان و كنيزان را در اين زمينه مشخّص كرد. [9]
[1] از امام صادق (ع) نقل شده است: به عيسىبنمريم دو حرف از اسم
اعظم داده شد كه با آن معجزات انجام مىداد ... اسم اعظم خداوند 73 حرف است!
(مرآةالعقول، ج 3، ص 37)
[2] سيره ابنهشام، ج 1، ص 254؛ الاستيعاب، ج 4، ص 345.
[3] كشفالأسرار، ج 1، ص 742؛ مجمعالبيان، ج 1 2، ص 663.