در ادعيه آمده است. [1]

قالَ خُذْها وَ لا تَخَفْ سَنُعِيدُها سِيرَتَهَا الْأُولى‌.

طه (20) 21

طه (20) 55؛ انبياء (21) 104؛ قريش (106) 4؛ يونس (10) 34؛ نمل (27) 64؛ عنكبوت (29) 19؛ روم (30) 11؛ روم (30) 27؛ بروج (85) 13؛ اسراء (17) 51؛ اسراء (17) 69؛ نوح (71) 18

مغرب‌

مغرب در اصل به معناى محلّ غروب است، سپس به معناى مصدر [غروب كردن‌] و زمان‌ [غروب‌] به كار رفته است‌ [2] و يكى از چهار جهت، آنجا كه خورشيد فرو رود مى‌باشد. [3] و در اصطلاح فقهى، به اعتقاد بيشتر فقها مغرب زمانى است كه سرخى پيدا شده از ناحيه شرق از روى سر بگذرد. [4] مقصود در اين‌ مدخل، هر دو معناى لغوى و اصطلاحى آن است و از واژه‌ «المغرب» استفاده شده و غروب در مدخل مستقلّ بحث شده است.

اهمّ عناوين: مغرب، سرزمين ذوالقرنين.

احكام مغرب‌

1. مغرب، وقت مقررّ شده براى وجوب نماز مغرب:

وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ [5] ...

هود (11) 114

أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلى‌ غَسَقِ اللَّيْلِ‌ [6] ...

اسراء (17) 78

... وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ‌ ... وَ مِنْ آناءِ اللَّيْلِ‌ [7] ...

طه (20) 130

فَسُبْحانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ‌ [8] ...

روم (30) 17

فَاصْبِرْ عَلى‌ ما يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ الْغُرُوبِ‌ وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ أَدْبارَ السُّجُودِ [9].

ق (50) 39 و 40

2. مغرب پايان وجوب امساك در روزه:

أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيامِ الرَّفَثُ إِلى‌ نِسائِكُمْ‌ ... ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيامَ إِلَى اللَّيْلِ‌ [10] ...

بقره (2) 187

3. مغرب، پايان وجوب وقوف در عرفات:

... فَإِذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ‌ ... ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفاضَ النَّاسُ‌ [11] ...

بقره (2) 199

[1] . الاقبال بالاعمال، ج 1، ص 42؛ مفاتيح‌الجنان، دعاى مجير و دعاى مشلول.

[2] . لسان‌العرب، ج 10، ص 32، «غرب».

[3] . لغت‌نامه، ج 13، ص 18735، «مغرب».

[4] . جواهرالكلام، ج 7، ص 109؛ مستمسك العروة الوثقى‌، ج 5، ص 71.

[5] . از امام باقر عليه السلام روايت شده است: خداوند- تبارك و تعالى- فرمود: «اقم الصّلوة طرفى النّهار» دو طرف آن، نماز مغرب و صبح است و «زلفاً من الّليل» نماز عشا است. (تفسير نورالثقلين، ج 2، ص 400، ح 234)

[6] . مقصود از «غسق الّليل» وقت نماز مغرب است. (التبيان، ج 6، ص 509)

[7] . مقصود از «آناء الّليل» نماز مغرب است. (التبيان، ج 7، ص 222)

[8] . «حين تمسون» وقت نماز مغرب را بيان مى‌كند. (زبدةالبيان، ص 96)

[9] . مقصود از «و من الّليل فسبّحه» وقت نماز مغرب است. (التبيان، ج 9، ص 374-/ 375)

[10] . از امام صادق عليه السلام در معناى «ليل» در «اتّموا الصّيام الى الّليل» روايت شده كه شب با زايل شدن شفق شروع مى‌شود. (بحارالانوار، ج 93، ص 314، ح 16)

[11] . بر اساس روايتى از امام صادق عليه السلام مقصود از «افضتم» افاضه از عرفات پس از غروب است. (تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 198، ح 720)