إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولا ....

فاطر (35) 41

نحل (16) 79؛ حجّ (22) 65؛ فاطر (35) 2؛ زمر (39) 42؛ ملك (67) 19

مُمكِّن/ اسماوصفات‌

اين صفت فعلى خداوندى از باب تفعيل‌ [تمكين‌] به معناى اقتدار و توانايى بخشيدن است و 11 بار در مورد خداوند و در اعطاى امكانات به يوسف عليه السلام، ذوالقرنين، مؤمنان و انسانها استعمال شده است. [1] اين‌ صفت الهى به صورت اسمى نيز در ادعيه آمده است. [2]

... وَ كَذلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ‌ ....

يوسف (12) 21

انعام (6) 6؛ اعراف (7) 10؛ يوسف (12) 56؛ كهف (18) 84 و 95؛ حجّ (22) 41؛ نور (24) 55؛ شعراء (26) 46؛ قصص (28) 6 و 57

مُملى/ اسماوصفات---) استدراج‌

مُمهّد/ اسماوصفات‌

اين صفت فعلى الهى از باب تفعيل‌ [تمهيد] به معناى آماده كردن است و در مورد خداوند يك بار درباره فراهم نمودن نعمتها براى وليدبن‌مغيره، كه از سران‌ عرب و از دشمنان رسول خدا بود، بيان شده است.

اين صفت الهى به صورت اسمى نيز در ادعيه آمده است. [3]

وَ مَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيداً [4].

مدّثر (74) 14

مُميت/ اسماوصفات---) مرگ‌

مِنا

مِنا، منطقه‌اى نزديك مكّه است كه از آن يك فرسخ فاصله دارد و حاجيان براى رمى جمرات و قربانى به آنجا مى‌روند و حدّ آن از عقبه‌ [5] است تا وادى محسّر. [6]

تفاخر در منا

1. پرداختن مردم عصر جاهليّت به تفاخر و فخر فروشى در سرزمين منا، پس از انجام دادن اعمال حج:

فَإِذا قَضَيْتُمْ مَناسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آباءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْراً [7] ...

بقره (2) 200

2. شايسته نبودن تفاخر در منا:

فَإِذا قَضَيْتُمْ مَناسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ‌

[1] . اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 2، ص 1319-/ 1322.

[2] . المقام الاسنى، ص 95؛ البلد الامين، ص 403.

[3] . البلد الامين، ص 323؛ المقام الاسنى، ص 95.

[4] . اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 2، ص 1336.

[5] . معجم‌البلدان، ج 5، ص 198، «منى‌».

[6] . اخبار مكّه، ج 2، ص 172؛ مجمع‌البحرين، ج 1، ص 401.

[7] . [آيه ياد شده اشاره دارد] به كار مشركان كه پس از انجام دادن مناسك در منا به شمارش فضايل پدران و يادآورى خوبيهاى دوران گذشته خود مى‌پرداختند. (الكشاف، ج 1، ص 247؛ التبيان، ج 2، ص 170)