[1] . اين دو پسر آدم از صلب او، هابيل و قابيل بودند. (الكشاف، ج
1، ص 624)
[2] . بنا بر روايتى از امام زينالعابدين عليه السلام با آمدن
كلاغ و كشته شدن يكى از آن و پس از زد و خورد و پنهان ساختن جسد آن از سوى كلاغ
باقىمانده (تفسير قمى، ج 1، ص 166) كيفيّت كندن قبر و دفن جسد در آن به قابيل
تعليم داده شد. (البرهان، ج 2، ص 273، ح 4)
[3] . برخى از مفسّران، آيه ياد شده را بدين گونه تفسير كردهاند
كه خداوند چگونگى دفن مردگان را به انسان الهام كرده است. (تفسير التحريروالتنوير،
ج 15، جزء 30، ص 124؛ معجم مقاييساللّغه، ج 5، ص 47، «قبر») به گفته برخى از اهل
لغت، تفاوت فعل «اقْبر» با «قبر» اين است كه «قابر» يعنى كسى كه با دست خود
مردهاى را دفن كند و «اقبار» اين است كه براى مرده قبرى فراهم سازند و يا فرمان
به دفن او دهند. (لسانالعرب، ج 11، ص 10، «قبر»)