responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 22  صفحه : 396

كِفاتاً أَحْياءً وَ أَمْواتاً.

مرسلات (77) 24-/ 26

قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ‌ ثُمَّ أَماتَهُ فَأَقْبَرَهُ. [1]

عبس (80) 17 و 21

50. زنده به گور كردن دختران، به دست برخى عرب دوران جاهليّت:

وَ إِذا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثى‌ ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَ هُوَ كَظِيمٌ‌ يَتَوارى‌ مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ ما بُشِّرَ بِهِ أَ يُمْسِكُهُ عَلى‌ هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرابِ أَلا ساءَ ما يَحْكُمُونَ.

نحل (16) 58 و 59

وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ.

تكوير (81) 8

51. زنده به گور كردن دختران از جانب مردم جاهليّت، مورد مؤاخذه و بازخواست خداوند:

وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ‌ بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ.

تكوير (81) 8 و 9

52. زنده به گور كردن دختران، امرى زشت و ناپسند:

يَتَوارى‌ مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ ما بُشِّرَ بِهِ أَ يُمْسِكُهُ عَلى‌ هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرابِ أَلا ساءَ ما يَحْكُمُونَ.

نحل (16) 59

وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ‌ بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ.

تكوير (81) 8 و 9

53. غفلت تكذيبگران معاد از نعمت خداوند، در شايسته قرار دادن زمين براى دفن مردگان در آن:

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ‌ أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفاتاً أَحْياءً وَ أَمْواتاً.

مرسلات (77) 24- 26

54. شايسته قرار دادن زمين براى دفن مردگان، نشانه قدرت و تدبير خداوند:

أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفاتاً أَحْياءً وَ أَمْواتاً.

مرسلات (77) 25 و 26

55. ناتوانى دفن‌شدگان در دل خاك، از شنيدن صداها:

وَ ما يَسْتَوِي الْأَحْياءُ وَ لَا الْأَمْواتُ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشاءُ وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ. [2]

فاطر (35) 22

56. كافران لجوج، مانند مردگان در قبرها، نسبت به ناتوانى آنان در شنيدن حق و محروميّت از هدايتها:

وَ ما يَسْتَوِي الْأَحْياءُ وَ لَا الْأَمْواتُ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشاءُ وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ. [3]

فاطر (35) 22

57. نااميدى كفّار از رسيدن هرگونه خيرى به آنان از سوى دفن‌شدگان در قبور:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَما يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحابِ الْقُبُورِ. [4]

ممتحنه (60) 13

58. ناتوانى قابيل از چگونگى پنهان ساختن جسد برادرش هابيل در زمين، تا پيش از تعليم كلاغ:

وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبا قُرْباناً فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِما وَ لَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قالَ لَأَقْتُلَنَّكَ‌ ... فَبَعَثَ اللَّهُ غُراباً يَبْحَثُ فِي‌


[1] . بر اين اساس كه كفر در «ما أكفره» به معناى كفران‌نعمت‌باشد

[2] . تعبير «من فى القبور» به جاى اموات براى اين است كه‌كسى كه در قبر قرار گرفته از رسيدن صداها به دور است، زيرا زمين [خاك‌] ميان آنان و منادى، مانع است. (تفسير التحريروالتنوير، ج 11، جزء 22، ص 295)

[3] . با توجّه به سياق آيات، مراد از «من فى القبور» كافران است. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 633؛ روح‌المعانى، ج 12، جزء 22، ص 276)

[4] . برخى مفسّران گفته‌اند: مقصود از «يئس الكفّار من أصحاب القبور» نااميدى كفّار از اهل قبور در رسيدن چيزى از آنان است. (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 415)

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 22  صفحه : 396
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست