وَ جُنُودَهُ‌ ... وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ هُمْ مِنَ الْمَقْبُوحِينَ.

قصص (28) 38 و 40 و 42

صورت كافران‌

92. آشكار شدن علامت ناخوشايندى و انكار در صورت كافران، پس از تلاوت آيات بر آنان:

وَ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ تَعْرِفُ فِي وُجُوهِ الَّذِينَ كَفَرُوا الْمُنْكَرَ ....

حجّ (22) 72

93. صورت كافران در قيامت، گردآلود و پوشيده از سياهى:

وَ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْها غَبَرَةٌ تَرْهَقُها قَتَرَةٌ أُولئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ. [1]

عبس (80) 40-/ 42

94. زشت و كريه شدن چهره‌هاى كافران و منكران معاد، در لحظه مشاهده عذاب قيامت:

فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ قِيلَ هذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ.

ملك (67) 27

95. صورت كافران، آماج ضربات فرشتگان، هنگام مرگ و گرفتن جان آنان:

وَ لَوْ تَرى‌ إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُوا الْمَلائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ‌ ....

انفال (8) 50

96. وارد شدن كافران، با صورت در جهنّم:

وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً واحِدَةً كَذلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَكَ وَ رَتَّلْناهُ تَرْتِيلًا الَّذِينَ يُحْشَرُونَ عَلى‌ وُجُوهِهِمْ إِلى‌ جَهَنَّمَ أُوْلئِكَ شَرٌّ مَكاناً وَ أَضَلُّ سَبِيلًا.

فرقان (25) 32 و 34

97. ناتوانى كافران در جهنّم، از بازداشتن عذاب از صورت و پشت خود:

لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لا يَكُفُّونَ عَنْ وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَ لا عَنْ ظُهُورِهِمْ‌ ....

انبياء (21) 39

98. چرخانده شدن صورت كافران از اين رو به آن رو، در آتش جهنّم:

إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكافِرِينَ‌ ... يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ ... [2]

احزاب (33) 64 و 66

99. پيامبر صلى الله عليه و آله قادر بر شناخت آثار مخالفت و انكار كافران، از روى صورتهاى‌شان، پس از تلاوت آيات الهى بر آنان:

وَ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ تَعْرِفُ فِي وُجُوهِ الَّذِينَ كَفَرُوا الْمُنْكَرَ ... [3]

حج (22) 72

100. سياه شدن صورت كافران در قيامت، به علّت كفرشان:

يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَ كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمانِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ.

آل‌عمران (3) 106

101. سياه شدن چهره كافران دوران جاهلى، به هنگام دريافت خبر دختردار شدن:

وَ إِذا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثى‌ ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَ هُوَ كَظِيمٌ.

نحل (16) 58

[1] . «غبره» يعنى غبارآلودگى و كنايه از دگرگونى صورت به سبب اندوه است. (مفردات، ص 601، «غبر»). «قتره» چيزى شبيه دود كه صورت را مى‌پوشاند. (مفردات، ص 655، «قتر»)

[2] . تعبير «تقلّب» يا از اين جهت است كه صورت آنها از اين طرف به آن طرف برگردانده مى‌شود تا عذاب را به خوبى احساس كنند يا از اين جهت است كه رنگ چهره آنها از حالى به حالى دگرگون مى‌شود؛ مثلًا به رنگ زرد و سياه درمى‌آيد. (الميزان، ج 16، ص 346؛ روح‌البيان، ج 7، ص 245)

[3] . «منكر»، مصدر (ميمى) و به معناى انكار است و مقصود مشاهده اثر انكار است كه عبوس و ترشرويى است. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 151؛ روح‌البيان، ج 6، ص 60)