[1] . «مطوّعين» از «طوع» به معناى انقياد و ضدّ كُره است.
(مفردات، ص 529) از مقابله «المطوّعين من المؤمنين» در دادن صدقات با «الّذين
لايجدون إلّاجهدهم» استفاده مىشود كه مقصود از مطوّعين، مؤمنان برخوردار از مواهب
مادّى است. (الميزان، ج 9، ص 351)
[2] . مقصود از «حليم» بودن خدا، شتاب نكردن در مؤاخذه بر گناه و
خشمناك نشدن براى هر كار جاهلانهاى است. (الميزان، ج 2، ص 389)