69. دشوار بودن پرداخت صدقه پيش از هر بار نجوا با پيامبراكرم صلى الله عليه و آله سبب نسخ حكم آن:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا ناجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْواكُمْ صَدَقَةً ذلِكَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ أَطْهَرُ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ‌ أَ أَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْواكُمْ صَدَقاتٍ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ تابَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ اللَّهُ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ.

مجادله (58) 12 و 13

صدقه برتر

70. صدقه بدون ريا، منّت و آزاررسانى، برتر از صدقه همراه با آنها:

قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ يَتْبَعُها أَذىً‌ ... يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى‌ كَالَّذِي يُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ‌ ....

بقره (2) 263 و 264

نيز--) همين مدخل، آداب صدقه و صدقه پنهانى‌

صدقه به غير مسلمان‌

71. جواز پرداخت صدقه مستحبّى به غير مسلمان:

إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقاتِ فَنِعِمَّا هِيَ‌ ... لَيْسَ عَلَيْكَ هُداهُمْ‌ ... [1]

بقره (2) 271 و 272

صدقه به فرزندان انبيا

72. جواز اعطاى صدقه به فرزندان و خاندان يعقوب عليه السلام:

فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَيْهِ قالُوا يا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنا وَ أَهْلَنَا الضُّرُّ وَ جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَ تَصَدَّقْ عَلَيْنا إِنَّ اللَّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ.

يوسف (12) 88

صدقه پنهانى‌

73. ارزش برتر صدقه پنهانى، نسبت به صدقه آشكار:

إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقاتِ فَنِعِمَّا هِيَ وَ إِنْ تُخْفُوها وَ تُؤْتُوهَا الْفُقَراءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ يُكَفِّرُ عَنْكُمْ مِنْ سَيِّئاتِكُمْ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ. [2]

بقره (2) 271

74. صدقه پنهانى به فقيران، سبب آمرزش برخى گناهان:

إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقاتِ فَنِعِمَّا هِيَ وَ إِنْ تُخْفُوها وَ تُؤْتُوهَا الْفُقَراءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ يُكَفِّرُ عَنْكُمْ مِنْ سَيِّئاتِكُمْ‌ ... [3]

بقره (2) 271

صدقه در حال ركوع‌

75. شايسته بودن صدقه، در حال ركوع:

إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ‌

[1] . نقل شده، مسلمانان از پرداخت صدقه به غير همكيشان خود خوددارى مى‌كردند. در اين باره از رسول‌خدا صلى الله عليه و آله كسب اجازه كردند، آيه ياد شده نازل شد. درباره ارتباط دو آيه، وجوهى گفته شده؛ از جمله: لازم نيست براى مسلمان شدن افراد، صدقه دادن به آنان را ممنوع كنى؛ در اين صورت مقصود، اباحه صدقه مستحبّى به كافران است. (مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 663)

[2] . برخى گفته‌اند: پسنديده بودن صدقه آشكار مربوط به‌صدقات واجب است؛ امّا صدقات مستحبّى را خوب است كه پنهانى پرداخت كرد. (همان، ص 662؛ التفسير المنير، ج 2، ص 67)

[3] . «من» براى تبعيض است. (مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 662)