زشت‌ترين صدا

--) همين مدخل، صداى الاغ‌

سوءاستفاده از صدا

--) همين مدخل، صداى گمراه‌كننده‌

شناسايى از روى صدا

16. تأكيد خداوند به توانايى پيامبر صلى الله عليه و آله بر شناخت منافقان از آهنگ سخنشان:

أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ‌ ...

... وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ أَعْمالَكُمْ.

محمّد (47) 29 و 30

17. صدا و آهنگ سخن، بيانگر روحيّات انسان:

... وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ‌ ....

محمّد (47) 30

صدا در بهشت‌

18. شنيده نشدن هيچ صداى بيهوده‌اى در بهشت:

فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ لا تَسْمَعُ فِيها لاغِيَةً. [1]

غاشيه (88) 10 و 11

صدا در دعا

19. نهى خداوند از خواندن دعا و نيايش با خدا، با صدايى بسيار بلند يا بسيار آهسته:

قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ أَيًّا ما تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‌ وَ لا تَجْهَرْ بِصَلاتِكَ وَ لا تُخافِتْ بِها وَ ابْتَغِ بَيْنَ ذلِكَ سَبِيلًا. [2]

اسراء (17) 110

20. اجتناب از صداى بلند در ذكر زبانى، از آداب دعا:

وَ اذْكُرْ رَبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَ خِيفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ‌ ....

اعراف (7) 205

21. دعاى ايوب عليه السلام به درگاه خدا با صدايى بلند، براى رفع مشكلات:

وَ أَيُّوبَ إِذْ نادى‌ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ.

انبياء (21) 83

وَ اذْكُرْ عَبْدَنا أَيُّوبَ إِذْ نادى‌ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطانُ بِنُصْبٍ وَ عَذابٍ.

ص (38) 41

صدا در ذكر

--) همين مدخل، صدا در دعا

صدا در قرائت قرآن‌

22. قرائت قرآن با صداى نيكو و شمرده، كارى پسنديده:

... وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا. [3]

مزمّل (73) 4

23. لزوم گوش دادن به صداى قرائت قرآن:

وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ. [4]

اعراف (7) 204

صدا در قيامت‌

--) همين مدخل، صداى آهسته‌

[1] . «لاغيه» مصدر و به معناى لغو است؛ يعنى هيچ لغوى درآن‌جا (بهشت) شنيده نمى‌شود. (تفسير التحرير والتنوير، ج 15، جزء 30، ص 299)

[2] . بر اساس يك احتمال، مقصود از «صلاة» دعاست. (مجمع‌البيان، ج 5-/ 6، ص 689)

[3] . از امام صادق عليه السلام روايت شده است: ترتيل آن است كه قرآن را با مكث و صدايى زيبا تلاوت كنى. (همان، ج 9-/ 10، ص 569؛ تفسير نورالثقلين، ج 5، ص 447، ح 10)

[4] . از امام صادق عليه السلام روايت شده كه گوش دادن و ساكت بودن به هنگام شنيدن صداى قرآن در نماز و غير نماز لازم است. (مجمع‌البيان، ج 3-/ 4، ص 791)