صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عابِدُونَ. [1]

بقره (2) 136 و 138

6. ايمان به عطاياى انبيا

17. ايمان به عطاياى خدا به انبياى خود، گوياى رنگ خدايى داشتن:

قُولُوا آمَنَّا ... وَ ما أُوتِيَ مُوسى‌ وَ عِيسى‌ وَ ما أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ‌ ... صِبْغَةَ اللَّهِ‌ ....

بقره (2) 136 و 138

7. ايمان به قرآن‌

18. ايمان به قرآن و تعاليم نازل شده بر پيامبر صلى الله عليه و آله نشانه صبغةاللّه و درآمدن به رنگ خدايى:

قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا ... صِبْغَةَ اللَّهِ‌ ....

بقره (2) 136 و 138

8. ايمان به وحى‌

19. ايمان به تعاليم نازل شده به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله، ابراهيم، اسماعيل، اسحاق، يعقوب و اسباط عليهم السلام، نشانه داشتن صبغةاللّه:

قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ إِلى‌ إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ ما أُوتِيَ مُوسى‌ وَ عِيسى‌ وَ ما أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ‌ صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عابِدُونَ.

بقره (2) 136 و 138

9. پيروى از دين ابراهيم عليه السلام‌

20. پيروى حقيقى از دين ابراهيم عليه السلام، نشانه صبغةاللّه و داشتن رنگ خدايى:

وَ قالُوا كُونُوا هُوداً أَوْ نَصارى‌ تَهْتَدُوا قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ‌ صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عابِدُونَ. [2]

بقره (2) 135 و 138

10. تسليم‌

21. تسليم بودن در برابر خدا و اطاعت از اوامر و نواهى او، بيانگر درآمدن به رنگ خدا:

قُولُوا آمَنَّا ... وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ‌ صِبْغَةَ اللَّهِ‌ ....

بقره (2) 136 و 138

11. عبوديّت‌

22. عبوديّت خدا، نشانه صبغةاللّه (و داشتن رنگ خدايى):

صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عابِدُونَ. [3]

بقره (2) 138

نصرانيّت و صبغةاللّه‌

23. برترى صبغةاللّه (اسلام) بر آيين نصرانيّت و يهوديّت:

وَ قالُوا كُونُوا هُوداً أَوْ نَصارى‌ تَهْتَدُوا قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ‌ صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عابِدُونَ.

بقره (2) 135 و 138

[1] . «صبغةاللّه» مصدر مؤكّد و منصوب به «آمنّا باللَّه» است (الكشّاف، ج 1، ص 196) و مرتبط به آيه «قولوا آمنّا» مى‌باشد و معناى آن چنين است: ايمان آورديم به ... ايمانى كه صبغةاللَّه (رنگ خدايى) است. «صبغة» مصدر نوعى و به معناى رنگ‌آميزى كردن است و در آيه شريفه، مفعول مطلق فعل محذوف «صبغنا» مى‌باشد. (تفسير التحريروالتنوير، ج 1، ص 742) اشاره به رسم يهود و نصارا دارد كه براى تطهير فرزندان‌شان آنان را با آبى مخصوص به نام «معموديّه» شستشو مى‌دادند. (مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 407)

[2] . مقصود از «نحن له عابدون» اين است كه ما (مسلمانان) در عبوديّت و پيروى از دين ابراهيم عليه السلام داراى صبغةاللّه و رنگ خدايى هستيم. (همان، ج 1-/ 2، ص 407)

[3] . «و نحن له عابدون» در موضع حال و بيان علّت براى «صبغةاللَّه ...» است. (الميزان، ج 1، ص 313)