اظهار خير

5. مخيّر بودن انسان، در اظهار خير و خوبيهاى خود نسبت به ديگران:

إِنْ تُبْدُوا خَيْراً أَوْ تُخْفُوهُ‌ ... فَإِنَّ اللَّهَ كانَ عَفُوًّا قَدِيراً.

نساء (4) 149

امتحان با خير

6. امتحان خداوند از انسانها، به وسيله خير و شرّ موجود در جهان:

... وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً ....

انبياء (21) 35

امّت خير

--) همين مدخل، مصاديق خير، امّت اسلام‌

امساك از خير

7. نمازگزاران، منزّه از بخل‌ورزى و امساك از رساندن خير و خوبى به ديگران:

وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعاً إِلَّا الْمُصَلِّينَ.

معارج (70) 21 و 22

اميد به خير

8. اميدوارى باغدار مؤمن، به اعطاى خير از سوى خداوند:

فَعَسى‌ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ‌ ....

كهف (18) 40

انفاق از خير

9. سفارش خداوند به انفاق از خير (داراييها و مال):

يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ قُلْ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ خَيْرٍ ... [1]

بقره (2) 215

... وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ ....

بقره (2) 272

10. انفاق از هر چيز خير، به سود خود انفاق‌كننده:

... وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَلِأَنْفُسِكُمْ‌ ... وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تُظْلَمُونَ.

بقره (2) 272

11. توجّه به علم خداوند، به انفاقها و اعمال خير، برانگيزنده آدمى به انفاق خير:

... وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ.

بقره (2) 273

بهره‌مندان از خير

1. ابرار

12. بهره‌مندى ابرار، از پاداش خير، در پيشگاه خداوند:

... وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرارِ. [2]

آل‌عمران (3) 198

2. صالحان اهل‌كتاب‌

13. بهره‌مندى صالحان اهل‌كتاب، از پاداش اعمال خير خود:

... مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ‌ ... يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ أُولئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ‌ وَ ما يَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَلَنْ يُكْفَرُوهُ‌ ....

آل‌عمران (3) 113-/ 115

[1] . مقصود از «خير» در آيه، مال است. (الكشّاف، ج 1، ص 317؛ مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 547)

[2] . مقصود از «ما عند اللّه» ثواب و كرامت است. (همان، ص 916)