18. مسخ شدن كافران بنى‌اسرائيل به خوك، پيامد عصيان و روحيّه تجاوزگرى آنان:

لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرائِيلَ عَلى‌ لِسانِ داوُدَ وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ.

مائده (5) 78

19. جهنّم، جايگاه برخى اهل‌كتابِ مسخ شده به خوك:

قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ‌ ... قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ غَضِبَ عَلَيْهِ وَ جَعَلَ مِنْهُمُ‌ ... وَ الْخَنازِيرَ وَ عَبَدَ الطَّاغُوتَ أُولئِكَ شَرٌّ مَكاناً ... [1]

مائده (5) 59 و 60

20. مسخ‌شدگان اهل‌كتاب به خوك، در زمره گمراه‌ترين مردم:

قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ‌ ... قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ غَضِبَ عَلَيْهِ وَ جَعَلَ مِنْهُمُ‌ ... وَ الْخَنازِيرَ ... وَ أَضَلُّ عَنْ سَواءِ السَّبِيلِ.

مائده (5) 59 و 60

خوله بنت ثعلبه‌

خوله بنت ثعلبه، همسر اوس بن صامت از انصار بود. [2] بر اساس نقل مفسّران، آيات نخستين سوره‌ مجادله (58) در پى آن نازل شد كه خوله، به وسيله شوهرش بر اساس رسوم جاهليّت ظهار شد و پس از اين ظهار- كه نوعى طلاق در جاهليّت بود- وى نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله شكايت برد و از آن حضرت چاره‌جويى نمود كه با نزول آيات ياد شده، حكم ظهار، تشريح و وظيفه وى مشخص گرديد. [3]

خوله بنت حكيم‌

--) ام شريك الرّوسيه‌

خوله بنت خويلد

--) خوله بنت ثعلبه‌

خوله بنت قيس (امّ صُبيبه)

خوله بنت قيس الجهينه (امّ صُبيبه). [4] برخى مفسّران، آيات 6 تا 9 سوره نور (24) را درباره خوله بنت قيس دانسته‌اند كه از سوى شوهرش «عويمر» لعان شد و با نزول آيات مزبور حكم آن مشخص گرديد. [5]

خون‌

خون، مايعى سرخ رنگ است كه در همه رگهاى بدن جانوران جريان دارد و تغذيه بدن از آن تأمين مى‌شود و به استثناى بشره، مو و ناخن، همه سلولهاى بدن را فرا مى‌گيرد. طعمش كمى شور و مركّب از گلبولهاى سرخ، سفيد و پلاسماست. [6] واژه‌هاى مورد استفاده‌ در اين مدخل، «دم»، «دماء» و آنچه بر خون دلالت مى‌كند، است.

[1] . «شرّ مكاناً» يعنى جهنّم. (مجمع‌البيان، ج 3-/ 4، ص 270)

[2] . الطبقات، ج 8، ص 280؛ تهذيب الكمال، ج 35، ص 163

[3] . جامع البيان، ج 14، جزء 28، ص 3؛ مجمع البيان، ج 9-/ 10، ص 371؛ اسباب النّزول، واحدى، ص 347-/ 349

[4] . الاستيعاب، ج 4، ص 497؛ الاصابه، ج 8، ص 120

[5] . تفسير مقاتل بن سليمان، ج 3، ص 185؛ معالم‌التنزيل، بغوى، ج 3، ص 276

[6] . فرهنگ فارسى، ج 1، ص 1462، «خون»