قُلْ لا أَجِدُ فِي ما أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّماً عَلى طاعِمٍ
يَطْعَمُهُ إِلَّا أَنْ يَكُونَ ...
دَماً ....
انعام (6) 145
إِنَّما حَرَّمَ عَلَيْكُمُ
... الدَّمَ ....
نحل (16) 115
7. جواز خوردن خونِ باقىمانده در بدن حيوان، پس از ذبح:
قُلْ لا أَجِدُ فِي ما أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّماً عَلى طاعِمٍ
يَطْعَمُهُ إِلَّا أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَماً مَسْفُوحاً ... [4]
انعام (6) 145
[1] . با توجّه به تقابل «إنّما حرّم عليكم» با «كلوا من طيّبات»
برداشت شده است
[2] . «على قميصه» حال براى «دم» است، به اين معنا كه خون بر روى
پيراهن بود و همين موضوع دلالت مىكند كه گرگ، حضرت يوسف عليه السلام را نخورد
[3] . «فسق» يعنى گناه بزرگ و خروج از اطاعت خداوند. (مجمعالبيان،
ج 3- 4، ص 245)
[4] . «مسفوح» به معناى ريخته شده است. ذكر اين قيد درمورد خون،
بدان جهت است كه خون باقىمانده در بدن حيوان ذبح شده را از اين جهت كه با گوشت،
مخلوط شده و امكان جداسازى آن نيست از شمول حكم حرمت خارج سازد. (همان، ج 3-/ 4، ص
583)