[1] . از «حِجُّ البيت» حج و عمره هر دو اراده شده چونكه هر دو
واجب هستند و «للَّه» يعنى بوجه اللَّه و حج و عمره را براى خدا قصد كنيد و فقط
براى او بجاى آورد. (زبدة البيان، ص 306-/ 307)
[2] . در صورتى كه جمله خبريه در مقام انشاء باشد و از مصاديق بارز
«من دخله» حج گزاراناند
[3] . امام باقر عليه السلام در بيان استطاعت حج فرمود: توسعه در
مال [و داشتن مال به اندازه كافى] است به نحوى كه [بتواند] با مقدارى از آن مال
حج بهجا آورد و مقدارى باقى بماند كه خرج و هزينه خانوادهاش را تأمين نمايد.
(الكافى، ج 4، ص 267، ح 3؛ الاستبصار، ج 2، ص 174، ح 1، ب 1)