أولم يروا أنّا جعلنا حرما ءامنا و يتخطّف الناس من حولهم ....

عنكبوت (29) 67

197 آرامش، نعمتى ارزشمند و با اهميّت:

وعد اللَّه الّذين ءامنوا منكم و عملوا الصلحت ليستخلفنّهم فى الأرض ... و ليبدّلنّهم من بعد خوفهم أمنا .... [1]

نور (24) 55

... أفمن يلقى‌ فى النار خير أم من يأتى ءامنا يوم القيمة .... [2]

فصلت (41) 40

شكر نعمت آرامش‌

198 آفرينش شب و آرامش در آن، دو نعمت شايسته شكر:

و من رحمته جعل لكم اليل و النهار لتسكنوا فيه ... و لعلّكم تشكرون.

قصص (28) 73

اللَّه الذى جعل لكم اليل لتسكنوا فيه ... و لكنّ أكثر الناس لا يشكرون.

غافر (40) 61

199 وجود آرامش و امنيّت اجتماعى، از نعمت‌هاى الهى و سزاوار شكرگزارى:

و ضرب اللَّه مثلا قرية كانت ءامنة مطمئنّة يأتيها رزقها رغدا من كلّ مكان فكفرت بأنعم اللَّه فأذاقها اللَّه لباس الجوع و الخوف ....

نحل (16) 112

و جعلنا بينهم و بين القرى التى بركنا فيها قرى ظهرة و قدّرنا فيها السير سيروا فيها ليالى و أيّاما ءامنين‌* ... إنّ فى ذلك لأيت لكلّ صبّار شكور.

سبأ (34) 18 و 19

نيز---) آسايش، امنيّت‌

آرايش---) تزيين‌

آرزو

آرزو، خواست قلبى براى وقوع امرى در گذشته يا آينده است كه تحقّقش سخت يا ناشدنى است. آرزو با اميد، طمع و حسرت تفاوت دارد؛ اميد، در امور ممكن، و طمع در چيزهاى قريب‌الوقوع به‌كار مى‌رود [3] و حسرت، افسوس بر گذشته است، به‌گونه‌اى كه قابل جبران نيست. [4] در اين مدخل از واژه‌هاى «امانى»، «امل»، «تمنّى»، «لو»، «ليت»، «ودّوا لو» و ... استفاده شده است.

اهمّ عناوين: آثار آرزو، آرزوهاى انبيا، آرزوهاى انسان، آرزوى پسنديده، آرزوى ناپسند، بهترين آرزو، زمينه‌هاى آرزو.

[1] وعده آرامش به صالحان از سوى خدا در پى اضطراب و ناامنى، از اهميّت آرامش حكايت مى‌كند. «امن» قرينه است بر اين‌كه مقصود از «خوف» در اين‌جا، ترس معمول نبوده؛ بلكه به معناى دلهره و اضطراب است.

[2] با توجّه به اصل «امن» كه به معناى زوال ترس و طمأنينه نفس است. (مفردات راغب) «ءامنا» به معناى آرامش داشتن مى‌آيد. از اين‌كه پرسيده شده است افتادن در آتش بهتر است يا ايمن وارد رستاخيز شدن، و پاسخ را به مخاطبان واگذاشته، از اهمّيّت آرامش و روشنى آن نزد مخاطبان حكايت دارد.

[3] التحقيق فى كلمات القرآن‌

[4] همان.