يومٌ مشهودٌ. [1]

هود (11) 103

5. همگانى‌

422 سراى آخرت، عرصه گرد آمدن همه انسان‌ها:

إنّ فى ذلك لأية لمن خاف عذاب الأخرة ذلك يوم مجموع له الناس و ذلك يومٌ مشهودٌ. [2]

هود (11) 103

يأس از آخرت‌

423 مغضوبان خدا، مأيوس از آخرت:

... لاتتولّوا قوما غضب اللَّه عليهم قد يئسوا من الأخرة ....

ممتحنه (60) 13

يعقوب (ع) و آخرت‌

424 عقيده به آخرت از اصول آيين يعقوب (ع):

... إنّى تركت ملّة قوم لايؤمنون باللَّه و هم بالأخرة هم كافرون‌* و اتّبعت ملّة ءاباءى إبرهيم و إسحق و يعقوب ....

يوسف (12) 37 و 38

يقين به آخرت‌

425 يقين به آخرت، صفت پرهيزگاران:

... هدى للمتّقين‌* ... و بالأخرة هم يوقنون.

بقره (2) 2 و 4

426 مؤمنان برخوردار از معرفت يقينى به آخرت:

هدى و بشرى‌ للمؤمنين‌* ... و هم بالأخرة هم يوقنون.

نمل (27) 2 و 3

427 نيكوكاران، داراى معرفت يقينى به عالم آخرت:

هدى و رحمةً للمحسنين‌* ... و هم بالأخرة هم يوقنون.

لقمان (31) 3 و 4

آثار يقين به آخرت‌

1. اقامه نماز

428 برپا داشتن نماز از آثار يقين به آخرت:

الّذين يقيمون الصلوة و يؤتون الزكوة و هم بالأخرة هم يوقنون. [3]

نمل (27) 3

الّذين يقيمون الصلوة و يؤتون الزكوة و هم بالأخرة هم يوقنون.

لقمان (31) 4

2. پرداخت زكات‌

429 پرداخت زكات از آثار يقين به خدا و آخرت:

الّذين يقيمون الصلوة و يؤتون الزكوة و هم بالأخرة هم يوقنون. [4]

نمل (27) 3

الّذين يقيمون الصلوة و يؤتون الزكوة و هم بالأخرة هم يوقنون.

لقمان (31) 4

3. رستگارى‌

430 يقين به آخرت، سبب رستگارى:

... و بالأخرة هم يوقنون‌* ... و أولئك هم المفلحون.

بقره (2) 4 و 5

[1] ظاهر اين است كه «مشهود» (مورد مشاهده) صفت براى متعلّق موصوف است؛ يعنى منظور، مشاهده خود آن روز نيست؛ بلكه مشاهده چيزهايى است كه در آن روز وجود دارد و در آن پديد مى‌آيد. از جمله آن‌ها مواقف و صحنه‌هاى قيامت يا انسان‌هاى موجود و گردآورى شده در آن صحنه يا ... است. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)

[2] «ذلك» به «الاخرة» اشاره دارد و گويا مذكّر آوردن آن به لحاظ خبر (يوم) باشد.

[3] جمله «و هم بالأخرة هم يوقنون»، حال معلله است يعنى يقين داشتن آنان به آخرت و كيفر و پاداش الهى، آنها را پايبند به اقامه نماز و پرداخت زكات مى‌كند.

[4] همان.