3603.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن أذْنَبَ ذَنبا فاُقيمَ علَيهِ حَدُّ ذلكَ الذَّنبِ فهُو كَفّارَتُهُ . [2]
3604.عنه صلى الله عليه و آله : لا يَمُرُّ السَّيفُ بذَنبٍ إلاّ مَحاهُ . [3]
3605.عنه صلى الله عليه و آله : الرَّجْمُ كَفّارَةُ ما صَنَعْتَ . [4]
3606.عنه صلى الله عليه و آله : مَن أذنَبَ ذَنبا في الدُّنيا فعُوقِبَ بهِ ، فاللّه ُ أعْدَلُ أنْ يُثنّي عُقوبَتَهُ على عَبدِهِ . [5]
3607.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ما عاقَبَ اللّه ُ عَبدا مؤمنا في هذه الدُّنيا إلاّ كانَ أجْوَدَ و أمْجَدَ مِن أنْ يَعودَ في عِقابِهِ يَومَ القِيامَةِ . [6]
(انظر) صحيح مسلم : 3 / 1333 باب 10 . البلاء : باب 412 . الذنب : باب 1391 .
3602.كنز العمّال ـ به نقل از عبد اللّه بن معقل ـ: على عليه السلام دستور داد مردى را تازيانه بزنند ، ولى جلاّد دو تازيانه بيشتر زد ، و على عليه السلام او را با دو تازيانه قصاص كرد .
751
نقش جارى كردن حدود در پاك كردن گناه
3603.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه گناهى كند و حدّ آن گناه بر او جارى شود، همان كفارّه اوست.
3604.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : شمشير، بر هيچ جرم و گناهى نگذرد مگر اين كه آن را پاك كند.
3605.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سنگسار شدن، كفّاره گناهى است كه تو كرده اى.
3606.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه در دنيا گناهى مرتكب شود و به سبب آن مجازات گردد، خداوند دادگرتر از آن است كه بنده خود را دوباره [در آخرت] كيفر دهد.
3607.امام على عليه السلام : هرگاه خداوند بنده مؤمنى را در اين دنيا كيفر دهد بخشنده تر و بزرگوارتر از آن است كه روز قيامت نيز او را دوباره كيفر دهد .