3706.الإمامُ الرِّضا عليه السلام ـ أيضا ـ: يُنْفى مِن المِصْرِ الّذي فَعَلَ فيهِ ما فَعلَ إلى مِصْرٍ غَيرِهِ ، و يُكْتَبُ إلى أهلِ ذلكَ المِصْرِ أنَّهُ مَنْفِيٌّ فلا تُجالِسوهُ ، و لا تُبايِعوهُ ، و لا تُناكِحوهُ، و لا تُؤاكِلوهُ ، و لا تُشارِبوهُ، فَيُفْعَلُ ذلكَ بهِ سَنَةً ، فإنْ خَرجَ مِن ذلكَ المِصْرِ إلى غَيرِهِ كُتِبَ إلَيهِم بمِثْلِ ذلكَ حتّى تَتِمَّ السَّنَةُ . [1]

3706.امام رضا عليه السلام ـ نيز در همين باره ـفرمود : از شهرى كه در آن جنايت كرده به شهر ديگرى تبعيد شود و به مردم آن شهر اطلاع داده شود كه آن شخص تبعيدى است و نبايد با وى مراوده و معامله كنند و به او زن دهند و با او همسفره شوند . يك سال با او چنين رفتار مى شود . اگر در اين مدت از آن شهر به شهرى ديگر رفت، به مردم آن شهر نيز بايد چنين دستورهايى داده شود، تا يك سال به سر آيد .

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3