2542.عنه صلى الله عليه و آله : المَجالِسُ ثلاثةٌ : غانِمٌ و سالِمٌ و شاحِبٌ [1] ، فأمّا الغانمُ فالّذي يُذكَرُ اللّه ُ تعالى فيهِ، و أمّا السّالمُ فالسّاكِتُ ، و أمّا الشّاحِبُ فالّذي يَخوضُ في الباطلِ . [2]

2543.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : علَيكَ بمَجالِسِ الذِّكْرِ . [3]

2544.لُقمانُ عليه السلام : اخْتَرِ المَجالِسَ على عَينَيكَ ، فإنْ رأيتَ قوما يَذْكُرونَ اللّه َ عزّ و جلّ فاجْلِسْ معَهُم ، فإنّكَ إنْ تَكُ عالما يَنْفعْكَ عِلمُكَ و يَزيدونَكَ [4] عِلما ، و إنْ كُنتَ جاهلاً عَلَّموك ، و لَعلَّ اللّه َ أنْ يَصِلَهُم برحمةٍ فتَعمَّكَ مَعهُم . [5]

2545.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ـ في دُعائهِ ـ: و اجْعَلْنا مِن الّذينَ اشْتَغَلوا بالذِّكرِ عنِ الشَّهواتِ و خَالَفوا دَواعي العِزَّة بِواضِحات المَعرِفَةِ، و قَطَعوا أستارَ نارِ الشَّهَواتِ بِنَضحِ ماءِ التَّوبَةِ، و غَسَلوا أوعِيَةَ الجَهَلِ بِصَفوِ ماءِ الحَياةِ حتّى جالَتْ في مَجالسِ الذِّكرِ رُطوبةُ ألْسِنَةِ الذّاكرينَ . [6]

2542.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مجلسها سه گونه است: سودمند، سالم، و پژمرده. مجلس سودمند مجلسى است كه در آن ذكر خدا شود، محفل سالم محفل خاموش است، و محفل پژمرده آن است كه در آن به باطل پرداخته شود.

2543.امام على عليه السلام : بر تو باد [شركت در ]مجالس ذكر.

2544.لقمان عليه السلام : مجلسها را بنگر؛ اگر مردمانى را ديدى كه ذكر خداوند عزّ و جلّ مى گويند با آنان بنشين؛ چه ، اگر تو دانشمند باشى ، دانشت تو را سود مى بخشد و آنان بر دانش تو مى افزايند و اگر از علم بى بهره باشى آنان به تو دانش مى آموزند، شايد كه خدا بر آنان رحمت آورد و رحمت او شامل تو نيز بشود.

2545.امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعا ـگفت : ما را از آنان قرار ده كه به سبب ياد تو، از خواهشهاى نفسانى باز مانده اند و به واسطه روشناييهاى معرفت با انگيزه هاى خود بزرگ بينى مخالفت ورزيدند، و با ريختن آب توبه پرده هاى آتش شهوات را دريدند، و با زلال آب زندگى ظرفهاى جهل را شستند چندان كه رطوبت زبان ذاكران در مجالس پراكنده مى شود.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3