طارد:(شعراء114/.)[*]

به معنى« دوركننده»در اصل از مادّه«طرد»به معنى«راندن و دور كردن»است.اين آيه در حقيقت پاسخ به درخواست آن عده از قوم ثروتمند و مغرور نوح(ع)است كه از او خواسته بودند تا افراد بى‌سروپا و بينوا را از خود براند و طرد كند تا نزد او حاضر شوند، نوح مى‌گويد آنچه وظيفه من است اين است كه من پروبال خود را براى همۀ حق‌جويان بگشايم«من هرگز ايمان‌آورندگان را طرد نخواهم كرد»من چه اطلاعى از اعمال آنها دارم حساب اعمال آنها بر خداست و من نمى‌توانم آنها را كه اظهار ايمان كرده‌اند از خود برانم.

نوح بى‌آنكه در اين مسئله با آنها گلاويز شود،مى‌گويد من از آنها چيز بدى سراغ ندارم و اگر هم چنين باشد كه شما مى‌گوييد حسابشان با خداست.(ج 256/5،ج 283/15.)

ط ر ف

طرف:(صافات48/.)[**]

بر وزن«حرف»به معنى«پلك چشم»است و از آنجا كه به هنگام نگاه كردن،پلكها به حركت در مى‌آيند اين كلمه كنايه از«نگاه كردن»(از گوشۀ چشم)است و«طرفة العين» يعنى:يك گردش چشم.

[*]وَ مٰا أَنَا بِطٰارِدِ الْمُؤْمِنِينَ.شعراء114/.

[**]وَ عِنْدَهُمْ قٰاصِرٰاتُ الطَّرْفِ عِينٌ.صافات48/.(نظير اين آيه با جزئى اختلاف،به جاى«عينٌ»،«اترابٌ»در سورۀ ص،آيۀ 52،آمده است).

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3