اين صفت(قيّم)در واقع اشتقاقى است از صفت قيوميت پروردگار كه به مقتضاى آن خداوند حافظ و نگاهبان همۀ موجودات و اشياء جهان است:«ما به تو قائم چو تو قائم به ذات»؛قرآن كه كلام خداست نيز همين حال را دارد.

قابل توجه اين كه توصيف به«قيّم»در آيات قرآن كرارا در مورد آيين اسلام آمده است و حتى به پيامبر(ص)دستور داده شده است كه«خود را هماهنگ با دين قيّم و صاف و مستقيم سازد»فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ الْقَيِّمِ ...روم43/.

آنچه در بالا در تفسير«قيّم»گفته شد معنى جامعى است كه تفسيرهاى مختلفى را كه مفسران گفته‌اند همه را دربر مى‌گيرد،چه اين كه بعضى آن را به معنى كتابى كه هرگز نسخ نمى‌شود تفسير كرده‌اند و بعضى به معنى حافظ كتب پيشين و بعضى به معنى برپادارندۀ امور دين و بعضى به معنى كتابى كه در آن اختلاف و تناقض نيست،ولى همۀ اين معانى در آن مفهوم جامع كه گفتيم جمع است.

به هر حال«قيّم»مفهوم گسترده‌اى دارد،يعنى علاوه بر مفهوم استقامت ذاتى، مفهوم پاسدارى و اصلاح و نگهدارى ديگران را نيز دربر مى‌گيرد.(ج 342/12- 343.)

قيّمة:(بينه3/.)[*]

مؤنث قيّم به معنى«صاف و مستقيم يا محكم و پابرجا يا ارزشمند و پربها»و يا همۀ اين مفاهيم در آن جمع است.

جملۀ:فيها كُتُبٌ قَّيِّمَةٌ،در آيۀ مورد بحث اشاره به اين است كه در اين صحف آسمانى مطالبى نوشته شده كه از هرگونه انحراف و اعوجاج و كجى بركنار است.

[*]فِيهٰا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ .«و در آن،نوشته‌هاى صحيح و پرارزش باشد»بينه3/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3