نام کتاب : شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه نویسنده : شریعتمداری، جعفر جلد : 3 صفحه : 787
پيامبر(ص)فرمود:قل
ربى الله ثم استقم.«بگو پروردگار من اللّه است و بر اين گفتۀ خود
بايست[1]».
آرى،كار انسان به جايى مىرسد كه در پرتو ايمان و استقامت،فرشتگان
بر او نازل مىگردند و پيام الهى را كه سراسر لطف و مرحمت است به او اعلام مىدارند.
از آيات ديگر قرآن نيز استفاده مىشود كه ايمان و استقامت نه تنها
بركات معنوى را بهسوى انسان سرازير مىكند،بلكه از بركات مادى اين جهان نيز در
سايۀ اين دو بهرهمند خواهد شد،در سورۀ جن،آيه 16 مىخوانيم:
وَ أَنْ لَوِ
اسْتَقٰامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنٰاهُمْ مٰاءً غَدَقاً.«هرگاه
افراد با ايمان بر طريقۀ حق پايدارى كنند آب فراوان به آنها مىنوشانيم»(و
سالهايى پرباران و پربركت نصيب آنها مىكنيم).
البته نبايد فراموش كرد كه«استقامت»همچون«عمل صالح»ميوۀ
درخت«ايمان» است،زيرا ايمان هنگامى كه عمق و نفوذ كافى پيدا كند انسان را دعوت به
استقامت خواهد كرد،همان گونه استقامت در مسير حق بر عمق ايمان نيز مىافزايد و اين
دو تأثير متقابل دارند.(ج 270/20 تا 272 و 276.)
به معنى«ايستاده و برپا»است و در آيۀ مورد بحث اشاره به
شهرها و آباديهايى است كه از اقوام پيشين برپاماندهاند ،مانند سرزمين مصر كه
جايگاه فرعونيان بود و پس از غرق شدن اين گروه ظالم و ستمگر همچنان برجاىماند.
آيه مىگويد:«اين از خبرهاى شهرها و آباديهاست كه ما براى تو بازگو
مىكنيم كه بعضى(هنوز)بر پا هستند و بعضى درو شدهاند و از ميان رفتهاند»مِنْهٰا قٰائِمٌ وَ
حَصِيدٌهود100/.