به زمزمۀ هر ذرّه‌اى گوش فرادهى«لِمَنِ الْمُلْكُ»مى‌گويد و در پاسخ«اللهاَلْوٰاحِدِ الْقَهّٰارِ»از آن مى‌شنوى.

به هر حال توصيف خداوند به«قهّاريت»دليل بر تسلّط او بر همه چيز و سيطرۀ او بر درون و برون همگان مى‌باشد.(ج 58/20-59.)

ق و ب

قاب و قاب قوسين:(نجم9/.)[*]

قاب به معنى«اندازه»است و قوس به معنى«كمان»،بنابراين «قاب قوسين»يعنى به «مقدار طول دو كمان»(كمان يكى از سلاحهاى قديم براى تيراندازى بوده است).

بعضى«قوس»را از مادّۀ«قياس»و به معنى«مقياس»دانسته‌اند و چون مقياس عرب اندازۀ ذراع(فاصلۀ نوك انگشتان تا آرنج)بوده،بنابراين قاب قوسين به معنى دو ذراع مى‌شود.

در بعضى از كتب لغت«قاب»به معنى ديگرى ذكر شده و آن فاصلۀ ميان محلى از كمان كه به دست مى‌گرفتند تا نوك برگشتۀ كمان(كمانها به صورت قوسى‌شكل بود كه دو انتهاى آن برگشته بود).

بنابراين «قاب قوسين»به معنى مجموعۀ انحناى كمان مى‌شود[1]و تعبير از آن كنايه از نهايت نزديكى و بيان شدت قرب است وگرنه او با بندگانش فاصلۀ مكانى ندارد تا با «قوس»و«ذراع»سنجيده شود.(ج 486/22.)

[*]فَكٰانَ قٰابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنىٰ .«تا آن‌كه فاصلۀ او به‌اندازۀ دو كمان يا كمتر بود»نجم9/.

[1] گفته‌اند در اين صورت در كلام«قلب»واقع شده و در اصل«قابى قوس»بوده است.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3