به هر حال آنها نه به هنگام نعمت از مجازات و كيفر او خود را در امان مى‌دانند و نه به هنگام بلا از رحمتش قطع اميد مى‌كنند و اين دو عامل همواره وجود آنان را در حركتى مداوم توأم با هوشيارى و احتياط به‌سوى دوست مى‌برد.

در حديثى كه در علل الشرائع از امام باقر(ع)و همچنين در كتاب كافى از آن حضرت نقل شده،مى‌خوانيم كه آيۀ مورد نظر:اَمَّنْ هُوَ قٰانِتٌ آناءَ اللَّيْل،به نماز شب تفسير شده است[1].

روشن است اين تفسير مانند بسيارى از تفاسير ديگرى كه در ذيل آيات مختلف قرآن بيان شده از قبيل بيان مصداق روشن است و مفهوم آيه را محدود به نماز شب نمى‌كند.

تعبير به«قٰانِتٌ آنٰاءَ اللَّيْلِ»كه به صورت اسم فاعل آمده با توجه به مطلق بودن كلمۀ «اللَّيل»دليل بر تداوم و استمرار عبوديت و خضوع آنها در پيشگاه خداست،چرا كه اگر عمل مداوم نباشد تأثير آن ناچيز است.(ج 393/19 تا 395.)

قانتون:(روم26/.)[*]

جمع«قانت»به معنى«فروتنان و فرمانبرداران»است و از مادّۀ«قنوت»گرفته شده و در اصل به معنى ملازمت اطاعت توأم با خضوع است.

در حديثى از پيامبر گرامى اسلام(ص)مى‌خوانيم:«هر قنوتى در قرآن به معنى طاعت است»،منتها گاه اطاعت تكوينى و گاه تشريعى است.

و اين كه بعضى از مفسران«قانتون»را در آيۀ مورد بحث به معنى«قائمون بالشّهادة على وحدانيته»گرفته‌اند[2]،در حقيقت بيان يكى از مصداقهاى اطاعت است،چرا كه

[1]علل الشرائع و كافى طبق نقل نور الثقلين،ج 479/4.

[*]وَ لَهُ مَنْ فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ كُلٌّ لَهُ قٰانِتُونَ .روم26/.

[2] آلوسى در روح المعانى،ذيل آيۀ مورد بحث اين سخن را از يكى از مفسران پيشين نقل كرده است.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3