ق م ط ر

قمطرير:(انسان10/.)[*]

در اين كه«قمطرير» ازچه ماده‌اى گرفته شده،در ميان مفسران و ارباب لغت گفتگوست،بعضى آن را از«قمطر»مى‌دانند و بعضى آن را مشتق از مادّۀ«قطر»(بر وزن مرغ)و ميم را زايده مى‌دانند،ولى مشهور همان نظر اوّل است كه به معنى«شديد و عبوس» است[1].

آيۀ مورد بحث در توصيف«ابرار»است كه آنها مى‌گويند:«ما از پروردگارمان خائفيم از آن روز كه عبوس و شديد است»يَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِيراًانسان10/.

اين سخن ممكن است زبان حال«ابرار»باشد يا زبان قال آنها.

تعبير از روز قيامت به روز«عبوس»و«سخت»با اين كه عبوس از صفات انسان است و به كسى مى‌گويند كه قيافه‌اش را درهم كشيده،به خاطر تأكيد بر وضع وحشتناك آن روز است،يعنى آن‌قدر حوادث آن روز سخت و ناراحت‌كننده است كه نه تنها انسانها در آن روز عبوسند،بلكه گويى خود آن روز نيز عبوس است.

(ج 355/25.)

[*]إِنّٰا نَخٰافُ مِنْ رَبِّنٰا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِيراً.«ما از پروردگار خائفيم در آن روز كه عبوس و شديداست»انسان10/.

[1] مفردات راغب،لسان العرب،المنجد،تفسير قرطبى و مجمع البيان.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3