نام کتاب : شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه نویسنده : شریعتمداری، جعفر جلد : 3 صفحه : 740
آيات
خداوند كافر شدند زيانكارند»،چرا كه منبع اصلى و سرچشمۀ واقعى همه خيرات و
بركات را رها كرده و در بيراههها سرگردان شدهاند،از كسى كه تمام كليدهاى آسمان و
زمين به دست اوست روى برتافته و به سراغ موجودات ناتوانى رفتهاند كه مطلقا كارى
از آنها ساخته نيست.
در حديثى از امير مؤمنان على(ع)آمده است كه از رسول
خدا(ص)تفسير«مقاليد»را پرسيدم،فرمود[1]:«يا
على!از كليدهاى بزرگى سؤال كردى،آن اين است كه هر صبح و شام ده بار اين جملهها را
تكرار كنى:لا اله الّا اللّه و اللّه اكبر و سبحان اللّه و الحمد للّه...تا آخر
حديث».
سپس افزود:«كسى كه هر صبح و شام ده بار اين كلمات را تكرار كند
خداوند شش پاداش به او مىدهد كه يكى از آنها را اين مىشمارد كه خداوند او را از
شيطان و لشكر شيطان حفظش مىكند تا سلطهاى بر او نداشته باشد»[2].
ناگفته روشن است كه گفتن اين كلمات به صورت لقلقۀ زبان براى
اينهمه پاداش كافى نيست،بلكه ايمان به محتوا و تخلق به آن نيز لازم است.
اين حديث ممكن است اشارۀ لطيفى به اسماء حسناى خداوند بوده
باشد كه مبدأ حاكميت و مالكيت او بر عالم هستى است.(ج 522/19 تا 524،ج 368/20.)
در اصل از مادّۀ«قلع»(بر وزن شمع)به معنى«كندن چيزى»به طورى
كه اثرى از آن بر جاى نماند و بنا به گفتۀ لسان التنزيل كلمۀ«اقلاع»به
معنى«بازايستادن »است:اقلع عن